علاوی سبب خیر شد

البته این گزینه قابل پیش بینی بود، اما برخی مسائل تشکیل این ائتلاف را به تعویق انداخت.

مهمترین مسائل مربوط به رابطه مالکی با جریان صدر بود. چه از یک طرف جریان صدر نخست وزیری مالکی را نمی پذیرفت واز سوی دیگر لیست مالکی نیز بر نخست وزیری مالکی اصرار می ورزید.
با اینکه گفته می شود منصب نخست وزیری طبق پیشنهاد سابق ائتلاف ملی به صورت توافقی وانتخابی خواهد بود، اما نمی توان تمام مسائل را نیز حل شده تلقی کرد، اما به هرحال اعلام این ائتلاف ویا ادغام گامی مهم به طرف جلو می باشد.

 درهرصورت پرسش اینجاست که چرا باوجود تمام تلاشها ونزدیکی دو لیست ملی ودولت قانون این ائتلاف اینقدر دیر انجام شد؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت: تا چندی پیش سه لیست انتخاباتی العراقیه به رهبری علاوی و ائتلاف ملی به رهبری حکیم ودولت قانون به رهبری مالکی در رقابتی شدید با یکدیگر برای جلب نظر دیگری به سر می بردند، اما تحرکات اخیر وناپخته علاوی او را از این گردونه خارج کرد ودرنهایت دو لیست باقی مانده بایکدیگر متحد شدند.

پس از اعلام حذف نام چند نامزد العراقیه بود که این لیست ورهبر آن ایاد علاوی سازمان ملل را به بهانه اینکه عراق تحت بند هفتم منشور سازمان ملل قرار دارد به کمک طلبید. این موضع جدید با سفر دوره ای علاوی به کشورهای عربی از جمله مصر همراه شد، امری که از سوی سیاستمداران عراق مورد انتقاد قرار گرفت.

درواقع بین المللی ساختن یک مسئله داخلی وپناه بردن به بیگانگان از سوی علاوی از سوی هیچیک از گروهها پذیرفته نبود، وهمین مواضع ناپخته بود که باعث شد تا گزینه ائتلاف میان العراقیه ودولت قانون ویا گزینه پیش از آن یعنی ائتلاف میان العراقیه ولیست میهنی در نهایت ناکام بماند، وراه برای ائتلاف دو گروه نزدیک به هم یعنی ائتلاف میهنی ودولت القانون باز شود.