از طرفی با کسب مقام نخست توسط نوروزی در مسابقات قهرمانی جوانان کشور که چند روز قبل اتفاق افتاد آینده این ورزش در استان بیمه شد. این موضوع بهانه‌ای شد تا به سراغ این قهرمان زنجانی برویم و مسائل و موضوعات روز قایقرانی زنجان را مورد بررسی قرار دهیم.
گپ و گفت همشهری را با «زینب نوروزی» عضو تیم ملی قایقرانی جوانان کشور می‌خوانید:
مهمترین مشکل قایقرانی در زنجان چیست؟
بزرگ‌ترین مشکل ما این است که جایی برای پارو زدن و قایقرانی نداریم. یعنی آبی برای این کار وجود ندارد. در گذشته که سد گاوازانگ پرآب بود جای مناسبی برای تمرینات بود اما پس از اینکه آب آنجا خشکید، محلی برای پارو زدن وجود ندارد. هر چند این تمرینات را در اردوهای تیم ملی در تهران پیگیری می‌کنیم اما در زنجان چنین امکانی برایمان وجود ندارد. وجود چنین شرایطی برای زمانی که خارج از اردوهای تیم ملی هستیم، باعث شده فقط به تمرین دویدن و بدنسازی بپردازیم. به همین دلیل بیشتر تمرینات ما معطوف به تهران میشود و در شهر خودمان تمرینات خاصی نداریم.
با وجود این کمبودها چه می‌کنید؟
این درست است که کمبود امکانات داریم، اما با وجود همین ضعف‌ها می‌سازیم و تمام تلاش خود را می‌کنیم. در این مسیر با چشم‌پوشی از کمبودها و کاستی‌ها به راه خود ادامه می‌دهیم تا به هدف اصلی‌مان برسیم. هر چند این ضعف‌ها باعث ناهمواری مسیر میشود اما بازهم مسیر خود را ادامه می‌دهیم.
چرا در این رشته بانوان پیشتازترند؟
خب چنین شرایطی برخاسته از زحمات مربیان سطح یک مانند «بهناز مرادخانی» و «مونا شادمهر» است که توانسته‌اند زنجان را در تمامی ماده‌های قایقرانی بانوان در سطح اول کشور مطرح کنند. همینطور وجود ورزشکاران بزرگی چون «مهسا جاور» که به عنوان نخستین بانوی قایقران در المپیک 2016 ریو باعث جذب بانوان بسیاری به این رشته شده است. جالب است بدانید در مسابقات آسیایی اخیر در تایلند که تحت سرمربی‌گری خانم مرادخانی بود، بانوان بهتر از آقایان عمل کردند.
چقدر از جاور الگو گرفته‌اید؟
جاور کسی بود که مرا به‌فعالیت در این ورزش علاقه‌مند کرد. بسیار تلاش می‌کنم که روزی به سطح او برسم. پیش از این من در رشته دوی 3هزار متر مشغول بودم و مدال طلای کشوری را نیز در این ماده داشتم اما جاور تبدیل به الگوی ورزشی من شد تا به ورزش قایقرانی روی بیاورم. در حالی که از آب ترس عجیبی داشتم ونمی‌توانستم فکرش را هم کنم که روزی قایقران شوم. ولی به هر حال یک روز دل را به دریا زدم و در تست‌های هیات قایقرانی شرکت کردم و توانستم در این رشته استعدادم را نشان دهم.
تفاوت رکورد شما با جاور چقدر است؟
فکر می‌کنم رکورد جاور7/35ثانیه باشد و من هم آخرین رکوردم8/25 ثانیه است.
رکورد شما نزدیک به یک ثانیه کمتر از بانوان شرکت کننده در المپیک 2016 ریو است. آیا می‌توان گفت که «زینب نوروزی» یکی از امیدهای کشور در المپیک 2020 خواهد بود؟
در این 4 سالی که فرصت داریم، تمام تلاشم را می‌کنم. اما باید بگویم که قبل از المپیک 2020 برای مسابقات المپیک آسیایی 2018 جاکارتا آماده می‌شوم و تمام سعی و برنامه‌ام برای این مسابقات است.
ویژگی یک قایقران خوب چیست؟
در وهله اول علاقه وافر یک فرد به ورزش قایقرانی بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه قایقرانی ورزش بسیار سخت و سنگینی محسوب میشود. البته وجود عشق و علاقه سختی‌ها را شیرین کرده و موجب پیشرفت میشود. علاقه همچنین آمادگی روحی و روانی را نیز برای ورزشکار به دنبال دارد. آمادگی جسمانی خوب نیز یکی از فاکتورهای مهم است به خصوص در رشته‌ای مثل روئینگ که سومین ورزش سخت جهان شناخته میشود، ورزشکار باید از آمادگی بدنی بالایی برخوردار باشد. همچنین قایقرانان به لحاظ فیزیکی نیاز به قد بلندی دارند.
آیا قایقرانی ورزش خطرناکی است؟
واقعیتش هنوز هم خود من از آب می‌ترسم. روزهای اولی هم که روی به این ورزش آورده بودم استرس شدیدی از چپ کردن قایقم داشتم. اما به هر حال پیش از ورود ورزشکاران به رشته قایقرانی آنها تحت آموزش‌های خاصی از جمله دوره‌های شناگری قرار می‌گیرند‌که اگر آن اصول و قواعد رعایت شود، خطری تهدیدشان نمی‌کند. همچنین در اردوها مربیان نظارت کامل بر کار قایقرانان دارند.
وضعیت فعلی این رشته را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قایقرانی در استان‌ها پیشرفت خوبی داشته است. به خصوص در جایی مثل زنجان که قطب قایقرانی کشور نیز نام گرفته است. البته حمایت از ورزشکاران قایقران بهتر از آن دوران شده است. این مسأله را با توجه به موفقیت‌هایی که کسب میشود می‌توان فهمید.
آیا حقوق ثابتی برای فعالیت حرفه‌ای خود دریافت می‌کنید؟
در حال حاضر که درآمد ثابتی نداریم و فدراسیون هم حقوقی به ما نمی‌دهد. با این حال هیات قایقرانی استان مبلغی را برای هزینه‌های رفت و آمد اختصاص می‌دهد. البته برخی اوقات تشویقی‌هایی به عنوان پاداش داریم که خیلی هم نیست. با اینکه هیات قایقرانی مبالغی را پرداخت می‌کند اما نصف هزینه‌های ورزشکاران هم نیست. هیات ورزشی همانطور که مشخص است توانایی پرداخت تمام هزینه‌ها را ندارد. در این مدت حدود 500 هزار تومانی دریافت کرده‌ایم که مشخصا هزینه اردو نشینی نبوده بلکه تنها هزینه رفت و آمد ماست.
این مسأله برای یک ملی‌پوش که در ورزشی پر هزینه‌ای چون قایقرانی فعالیت می‌کند تا چه میزان می‌تواند آسیب زننده باشد؟
این دست مشکلات تنها برای من نیست بلکه تمامی ورزشکاران ملی پوش با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. خب مشخص است چنین مشکلاتی به ادامه حیات ورزش حرفه‌ای و قهرمانانش آسیب می‌زند.
البته وعده‌هایی داده شده که برای ملی پوشان حقوق ثابتی در نظر بگیرند اما باید ببینیم این موضوع چه زمانی محقق میشود. با این حال درست است که درآمدی نداریم اما مجبوریم شرایط را تحمل کنیم. چون عشق برای رسیدن به هدفمان داریم.
رشته قایقرانی دارای چه مواد و بخش‌هایی است؟
«کایاک» و «روئینگ» دو رشته اصلی ورزش قایقرانی هستند. از نظر فنی «کایاک» نیاز به تعادل بیشتری نسبت به روئینگ دارد، اما از جهت مشخصات نوع قایق‌ها و پاروها و استایل بدنی قایقرانان با هم تفاوت دارد. همچنین روئینگ به لحاظ تعداد نفرات به بخش‌های تک نفره، 2 نفره، 4 نفره، 8 و 16 نفره تقسیم میشود. در کایاک مسابقات در بخش‌های تک نفره، 2 نفره و 4 نفره برگزار میشود.
شما اغلب روزهایتان در اردو می‌گذرد. با توجه به پایین بودن سن و سالتان این دوری از خانواده برایتان سخت نیست؟
امسال 7 ماه در اردو بودم و این دوری بسیار برایم سخت می‌گذشت تا جایی که چند باری تصمیم داشتم محل اردو را ترک کنم اما عشق به هدفم باعث میشود تا تحمل کنم. جا دارد از پدر و مادرم به خاطر همه حمایت‌ها و صبوری هایشان تشکر کنم.
امسال، سال کنکور شما نیز هست. به سر بردن در شرایط تمرینی آن هم در این سطح به تحصیلتان آسیبی نمی‌رساند؟
خب در این وضعیت مجبورم در محل اردو پیگیر درس‌هایم باشم. مشخصا دوری از مدرسه تا حدودی آسیب هم می‌زند اما به هر حال در کنار تمریناتم باید درسم را هم بخوانم تا از نظر تحصیلی خیلی عقب نیفتم. با وجود اینکه چند ماه از بازگشایی مدارس گذشته، تازه هفته اول حضور من در کلاس درس است.
46
نظر شما