آب شرمنده دست‌های توست!

چشمان خیس علقمه امواج رود بود/ آن روز رود، شاهد کشف و شهود بود/ آن روز سرخ، علقمه محراب کوفه شد/ در دست ابن ملجم میدان، عمود بود/ این قصّه آب می خورد از چشم شور ماه/ نسبت به ماه طایفه از بس حسود بود...