پیامبر پیشنهاد ازدواج علی علیه السلام را به دخترش این گونه منتقل کرد:« علی فرزند ابوطالب از کسانی است که فضیلت و مقام او در اسلام بر ما روشن است. من از خدا خواسته بودم که تو را به عقد بهترین مخلوق خود در آورد و اکنون او به خواستگاری تو آمده است. در این باره چه می گویی؟»
فاطمه سکوت کرد ولی چهره‌اش را از پیامبر بر نگرداند و کوچک‌ترین ناراحتی در سیمایش ظاهر نشد. پیامبر با دیدن این صحنه از جای خود بر خاست و فرمود:« الله اکبر. سکوت دخترم نشانه رضای اوست.»
مهریه فاطمه‌ی زهرا پانصد درهم بود.( هر درهم معادل یک مثقال نقره است.)
صورت جهیزیه زهرا علیهاسلام اینگونه بود:
1. پیراهنی به بهای هفت درهم.
2. روسری به بهای یک درهم.
3. قطیفه مشکی.
4. یک تخت عربی از چوب و لیف خرما .
5. دو تشک از کتان مصری که یکی پشمی و دیگری از لیف خرما بود .
6. چهار بالش، دو بالش از پشم و دو بالش از لیف خرما .
7. پرده.
8. حصیر.
9. آسیاب دستی.
10. طشت بزرگ.
11. مشک‌ای از جنس پوست.
12. کاسه چوبی برای شیر.
13. ظرفی از پوست برای آب.
14. آفتابه.
15. ظرف بزرگ مسی .
16. چند کوزه سفالی.
17. بازوبندی از نقره .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در حالی که بر اثاث خانه دخترش دست می‌کشید، فرمود:« خداوند زندگی را بر خانواده ای که بیشتر ظروف آن ها سفالین است مبارک قرار بده.»
رازی نهفته است در این ازدواج که بسیار شیرین است و هنوز پس از هزار و چند صد سال نکته ای گرانمایه است برای زندگی زوج های جوان. وقتی پیامبر عقد علی را خواند دست زهرا(س) را در دست علی (ع) گذاشت و گفت:
ای علی، دختر امانت است در دست شوهر. این امانت را نگهداری کن. نکته را دقت کنید. دختر امانت است در دست شوهر. به راستی این رازی است در فرهنگ اسلامی ما که هنوز فرهنگ سازی نشده است. هنوز شناسانده نشده است. باید این نکته را سر سلسله همه اندیشه ها در باره ازدواج قرار بدهیم.
نظر شما