*سوال اصلی این است که چرا تلاش‌های معطوف به وحدت اصولگرایان به نتیجه مطلوب نمی‌رسند؟در زیر به برخی عوامل تاثیر‌گذار در این امر از منظری آسیب شناسانه اشاره می‌شود...
*اولین عامل به نتیجه نرسیدن این تلاش‌ها را باید گروهی دانست که از چشم‌اندازی خودمحورانه،گروه و روایت خود از اصولگرایی را روایت حقیقی و درست دانسته و با استفاده از امکانات رسانه‌ای و تریبون‌های در اختیار خود؛ جبهه خانواده انقلاب را با گروههای خارج نظام اشتباه گرفته و دائما در مسیر کوبیدن بر طبل تعارض‌ها حرکت کرده و می‌کنند. زبان تند و تیز، فقدان سعه صدر، رویکرد اتهام زنی این گروه در مقابل نیروهای خانواده اصولگرایی باعث شده تا عملا این گروه به مانعی در مسیر وحدت و بازیابی انسجام بدل شوند.
*دومین عامل شکست طرحهای وحدت را باید در این عامل دید که متاسفانه برخی مواقع شاهد آن بوده‌ایم که تلاش‌های وحدت؛ همه گروههای اصولگرا را شامل نمی‌شود و معمولا تعدادی از گروههای اصولگرا را از میدان تعامل و وفاق آفرینی کنار گذاشته می‌شوند.
* باید توجه داشت که وحدت اصولگرایان هدفی والاست و از این رو نمی‌توان ذیل مقوله وحدت اصولگرایان به دنبال اهداف سیاسی مانند تلاش برای به پدرخواندگی گروههای اصولگرا، گرد آوردن همگان در ذیل پرچم خود و نهایتا به حاشیه راندن گروههای دیگر اصولگرای ناهمخوان با سلیقه خود بود.
* آنچه از برخی بیانیه‌ها پیرامون وحدت استنباط می‌شود آن است که اصولگرایان هنوز نتوانسته‌اند از مبانی و ملاحظات مربوط به مولفه‌های پیوند دهنده فراتر بروند و در مسیر تعیین دستور کاری مشخص برای آینده قرار گیرند.
/28119
نظر شما