تا کمتر از 20 روز دیگر جشنواره فیلم فجر برپا می‌شود. این محفل بعد از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بزرگترین رویداد فرهنگی کشور به حساب می‌آید و به رغم همه ایرادها و ضعف‌هایی که ممکن است هر یک از ما سینمایی‌نویس‌ها بدان داشته باشیم، شوق و انتظاری که اغلب‌مان برای فرا رسیدن موعد جشنواره داریم انکارناپذیر می‌نماید. جشنواره فیلم فجر واجد کارکردهای فراوانی است که اگر بخواهیم فهرست‌وار برخی‌شان را برشماریم، شاید مهمترین‌شان در عناوین زیر جلوه‌گر باشد:
1- جشنواره فیلم فجر، مقطعی تقویمی است برای ورود به سال جدید سینمایی کشور. فیلم‌های ایرانی‌ای که در طول این 10 روز می بینیم، مطلعی‌اند که پیشاپیش خبر از گذشت یک دوران و فرا رسیدن دورانی نوین می‌دهند. این فرصت تقویمی مجال مرور و تحلیل و برنامه‌ریزی را فراهم می‌کند و بهانه‌ای مناسب است برای بازنگری و بازآفرینی بسیاری از موقعیت های پسینی و پیش رو.
2- جشنواره فیلم فجر در واقع محملی برای عرضه یک کارنامه بلند است که در آن نمرات و امتیازهای مدیران سینمایی و سینماگران درج شده و می‌توان با معدل‌گیری بر مبناهای مختلف به ارزیابی کمی و کیفی سیاستگذاری‌ها و تلاش‌های ایشان در طول یک سال پرداخت.
3- جشنواره فیلم فجر، تلاقیگاه سه لایه اجتماعی در بستر سینما و هنر است: مدیران، هنرمندان و مردم. در کمتر مناسبتی این سه قشر با یکدیگر برخوردی چنین نزدیک دارند و در واقع با این رویکرد نوعی تعامل بین لایه‌های مدنی اجتماع برقرار می‌شود و فاصله‌هایی که معمولا بنا به دلایل مختلف میان سه لایه مزبور شکل می‌گیرد در این 10 روز به حداقل می‌رسد.
4- جشنواره فیلم فجر فرصتی طلایی برای تجدید ملاقات‌هایی است که اهالی سینما در طول سال کمتر می‌توانند فرصتش را به دست آورند. به عنوان مثال منتقدها که معمولا از طریق نوشته‌های رسانه‌ای شان با یکدیگر در ارتباطند در موعد جشنواره آیین دید و بازدید شیرینی را برقرار می‌سازند. به همین بیفزایید همدلی‌هایی که بین مخاطبان عادی جشنواره در صف‌های فیلم‌‌ها و سالن‌های نمایش شکل می‌گیرد. بسیاری از ما چه دوستان صمیمی‌ای را از درون همین صف‌های طولانی در هوای سرد و برفی بهمن در سال‌های دور که پیدا نکردیم. جشنواره با این حساب یک پاتوق بزرگ سینمایی است با همه فواید و لذت‌هایی که هر پاتوق فرهنگی‌ای می‌تواند داشته باشد.
5- جشنواره فیلم فجر فرصتی را فراهم می‌کند که عنصر سینما در رسانه‌ها و معابر و سپهر عمومی جامعه روی خط اول اخبار و رویدادها و مسائل کشور برود. در هیچ مقطع زمانی‌ای همچون این 10 روز سینما در بورس نیست و همین دلگرمی زیادی را برای سینمادوستان فراهم می‌کند تا علائق و دغدغه‌های خود را در سطح کلانی از جامعه دنبال کنند و به رونق آن بیندیشند.
6- یکی از ابزار دلگرمی هنرمندان تشویق ایشان است. جشنواره فیلم فجر با نمایش و خلق فرصت پرداختن‌های رسانه‌ای و تحلیلی به آثار سینماگران و نهایتا قرار دادن‌شان در دایره رقابت با دیگر آثار عملا یکی از مهمترین رویکردهای تشویقی برای اهالی سینما را مهیا می‌سازد. فضای پرهیاهویی که در زمینه اهدای جوایز و اعلام نام نامزدها و برندگان همواره شکل می‌گیرد دلیلی است بر اهمیت انکارنشدنی این بخش از جشنواره.
7- بخش‌های جنبی جشنواره مخصوصا قسمت‌هایی که به فیلم‌های خارجی اختصاص دارد، با همه کاستی‌های متداول هر ساله، باز هم فرصت مغتنمی است تا در خلأ جدی نمایش عمومی فیلم خارجی در طول سال، علاقه‌مندان به تماشای نمونه‌هایی از سینمای متقدم و متأخر بنشینند و بینش و ذوق سینمایی خود را با سینمای جهان پیوند بزنند و از قرنطینه موجود به در آیند.
8- سینماگران با نمایش آثار خود نزد مردم و صاحب‌نظران می‌توانند بهتر و بیشتر به نقاط ضعف و قوت فیلم‌های‌شان پی ببرند و با تجربه‌ای که از برخوردها و نظرها کسب کرده‌اند، کارهای خود را مورد بازبینی‌های جزئی قرار دهند تا در اکران عمومی با آمادگی‌هایی بیشتر و جدی‌تر آثار خود را پیش روی مردم بگذارند.
به این عنوان‌ها باز هم می‌توان بسیار افزود، اما تا همین حد هم کفایت می‌کند تا اهمیت جشنواره فیلم فجر را دست کم نگیریم. قطعا جشنواره فجر واجد کمداشت‌ها و ضعف‌های متعددی است، اما این دلیل نمی‌شود تا چشم خود را به روی محاسن این محفل بزرگ هنری و فرهنگی ببندیم و در برج عاج خود صرفا به غرولند مشغول باشیم. این لیوان نیمه پر هم دارد.
54
نظر شما