مرحوم محمد میرزا سیف الدوله که صدارت امیر تومان کرمانشاه را عهده دار بوده است به هنگام سفر از کرمانشاه به تهران در ملایر برای استراحت یک روزه اقامت می کند که مردم شهر را در عسر و حرج از نظر بهداشت عمومی و علم و دانش می بیند. مردم به بیماری حاد مبتلا و با فقر شدید مواجه بوده اند و املاک ملایر خالصه دولت بوده است .
می گوید در بین الصلاتین با خدای خود راز و نیاز کردم که پیشنهاد خرید املاک خالصه را نمایم و اگر موافق افتد آن را وقف بیمارستان و بهداشت و درمان و تعلیم و تعلم و کمک به فقرا نمایم . به محض رسیدن به تهران اقدام به پیشنهاد خرید املاک می کند و مورد موافقت دولت وقت قرار می گیرد پس از تملک قانونی اقدام به تنظیم وصیتنامه می کند.
این وقفنامه در 24 فراز و در بیست و چهار لیله متبرکه از جمله لیالی قدر ، نیمه شعبان ، سیزده رجب ، عید مبعث ، عید غدیر ، عاشورا و لیالی ولادت با سعادت امام حسین (ع) ، حضرت ابوالفضل (ع) ، و امام سجاد و ... تنظیم می شود . اصل درآمد به احداث بیمارستان و کمک هزینه بیماران نیازمند ، احداث مدرسه عالی و امر تعلیم و تدریس و دیگر مصارف مانند کمک به فقرا ء ، کمک به زائرین عتبات عالیات و اطعام زائرینی که از مسیر ملایر عازم عتبات هستند حتی علوفه برای چهارپایان کاروان های زوار و خرج سفر و تعمیرات و روشنایی حرم مطهر حضرت علی (ع) و سیدالشهداء (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) و کمک هزینه تحصیلی و جهیزیه افراد محتاج اختصاص می یابد.
مرحوم سیف الدوله اقدام به احداث بیمارستان و مدرسه کرده و پارک ملایر مشهور به پارک سیفیه را به سبک بسیار عالی برای تفرج گاه عام احداث می کند. چندین مرکز آموزشی ، درمانی ، بهداشتی ، کتابخانه ، مدرسه شبانه روزی ، دانشکده علوم قرآنی و چندین مرکز عام المنفعه از اثرات و ثمرات مورد وقف آن مرحوم است. شهرستان ملایر یکی از شهرهای معین موقوفه می باشد بطوریکه 5/4 دانگ از ششدانگ شهر و تعدادی از روستاهای آن وقف و 80 % سهام موقوفات از نظر عرصه و اعیان متعلق به موقوفه سیف الدوله است .
در وصیت نامه خود اشاره می کند که : اگر احکام شرع مقدس اسلام و عاطفه پدر و فرزندی مانع نبود بجز ثلث اموال تمامی اموالم را وقف می نمودم.
آن مرحوم در وصیت نامه خود از بی عدالتی دولت قاجار شکایت دارد هر چند که خود از خانواده قاجار بوده است و در وقفنامه خود اعلام می نماید که اداره ظالمه مالیه ( دارایی ) و وزارت فرهنگ و معارف و صنایع مستظرفه حق دخالت در امور وصیت و موقوفه را ندارد و طبق موارد مندرج در کتاب خیرین استان همدان در شرح حال وی چنین آمده است که مرحوم سیف الدوله انسانی عارف و خداجویی با چهره مردمی و پیوسته از عملکرد دولت وقت نسبت به رعایا معترض بوده و اکثراً مغضوب دربار بوده و چندین بار به خارج از تهران تبعید گردیده است .
مرحوم واقف در وقفنامه خود می نویسد: اگر پیک اجل در تهران سر رسید مرا در آرامگاه خود در تهران و اگر در ملایر سررسید در تپه مناجات همان جایی که نیت خرید و وقف املاک خالصه را نمودم و آرامگاه خود را بدست خود احداث نمودم مرا دفن نمائید که سرانجام در ملایر به دیار باقی می شتابد و در تپه مناجات در آرامگاه ابدی خود آرام می گیرد .
شبستان/62
نظر شما