وی در مقاله ای که در روزنامه اعتماد چاپ شده ، نوشته است : آن چه به نقش شورای نگهبان به عنوان شورای مستقل برگزار کننده و ناظر بر انتخابات مربوط می شود امری است که در بسیاری از کشورهای دنیا سابقه دارد و در سال های نخست جمهوری اسلامی هم هیچ گاه با اعتراضی روبرو نمی شد تا آن که بی طرفی شورای نگهبان زیر سوال قرار گرفت.
آیا اگر شورای نگهبان از همان صلابت، قداست و اعتمادی که در گذشته از آن برخوردار بود امروز هم برخوردار می بود، حوادث تلخ و ناگوار بعد از اعلام نتایج انتخابات 22 خرداد می توانست اتفاق بیفتد؟ موسوی، کروبی، اصلاح طلبان، مخالفان، معاندان و فرد و گروه و جریان دیگری، هر قدر هم که اعلام می کردند در انتخابات تقلب شده، اگر مردم یا کسر قابل توجهی از مردم "بی طرفی" و "دادرسی" شورا را قبول می داشتند آیا هیچ گروه و شخصیت و جریانی می توانست به "بهانه" و به "دستاویز" تقلب در انتخابات مردم را به خیابان ها بکشاند؟
چگونه می توان برخی از اعضای شورای نگهبان را «بی طرف» دانست؟ این بی اعتمادی و بی اطمینانی که نسبت به عملکرد شورای نگهبان ظرف دو دهه گذشته به وجود آمده ناشی از چه چیز بوده؟ آیا در اینجا هم می خواهیم به سروقت خارجی ها، دشمنان انقلاب و نظام، استکبار جهانی و صهیونیست بین الملل برویم؟
نظر شما