افروغ : نظامی که منتقد و معترض نداشته باشد ، رو به رشد نیست

به گزارش خبرآنلاین وی در گفت و گو با روزنامه فرهنگ آشتی چنین افزود :
• یکی از شرایط رشد یک نظام این است که همواره معترضان درون گفتمانی داشته باشد در واقع نقدها و مخالفتهایی در این نظان باشد تا رشد کند، جامعه بدون معترض راکد است،مانند آب راکدی که بعد از مدتی بوی تعفن می گیرد.
• این یک واقعیت است که جامعه رو به حرکت تضادهایی را در مسیر حرکت خود ایجاد می کند، باید دید این اعتراض چه نوع اعتراضی است .
• در بعضی مواقع این اعتراض ها طبیعی اند وگاهی ممکن است که یک نظام برای اینکه قادر به پاسخگویی به اعتراضات درون خود نیست دچار یکسری تحولات در خود شود اما باز هم تاکید می کنم که باید حساب معترضانی که درصدد تهدید اساس انقلاب هستند از دیگران جدا شود.
• با نگاهی به تصمیمات امام (ره) و یا تغییر قانون اساسی و یا تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام می بینیم که همه و همه در اثر یکسری اتفاقات طبیعی اجتماعی و سیاسی در کشور رخ داده است .
• از تفکر می توان به بسیاری از مبانی و محورهای مطلوب دینی رسید، در واقع دریچه ورود به اسلام ،تقلید نیست بلکه اختیار است زیرا تفکر خصلتی دارد که اگر تفکر به ما هو باشد حتما این آزادی نتیجه آن مثبت خواهد بود.
• اگر افراد در یک جامعه آزادی بیان دارند برای امنیت نیز حقوقی دارند.
• اگر برای فرد حقی قائلیم برای جامعه نیز باید همین حق را در نظر بگیریم یعنی نباید حقوق شهروندی را به حقوق فردی و یا بالعکس تقلیل داد و باید همه را توامان لحاظ کرد.
• اما عقیده می تواند با خرافه و جهل همراه باشد مسلما متفکری مانند شهید مطهری و مکتبی مانند اسلام از هرگونه عقیده ای دفاع نمی کند و با عقاید خرافی قطعا مقابله می کند ولی این مقابله یک رودرویی فیزیکی و قهر آمیز نیست.
• به هر حال اسلام ویک تفکر ناب با هر عقیده ای نادرست و خرافی و ارتجاعی قابل جمع نیست.
• به طور کلی آزادی تفکر با آزادی عقیده قطعا متفاوت است البته ممکن است که یک آزادی تفکری نهایتا به یک عقیده با صلابت و قابل دفاع برسد و اینکه ما از یک عقیده بدون هیچ پیشینه ای دفاع کنیم درست نیست و قاعدتا عقایدی که ریشه در یک تفکر باصلابت ندارند خرافه و جهل هستند.