بهنوش خرم‌روز: اغلب از سوخت‌های زیستی با هیجان فراوانی صحبت می‌شود. تصور غالب این است که سوخت‌ای زیستی کاملا سبز هستند و ما را از شر گازهای گلخانه‌ای نجات خواهند داد. شاید بتوان گفت یکی از سوخت‌های زیستی که بیش از همه مورد توجه قرار گرفته، جلبک است. اما آیا واقعا استفاده از جلبک، روشی سبز سبز است؟ ظاهرا جواب می‌تواند کاملا منفی باشد. مدل‌های جدید نشان می‌دهند که اگر در انتخاب روش دقت نکنیم، اوضاع حتی خیلی بدتر هم خواهد شد.
بر اساس گزارشی که نیوساینتیست در این زمینه منتشر کرده، آنا استفنسون از دانشگاه کمبریج مدعی شده که روش نادرست تولید، تصفیه و سوزاندن جلبک‌ها به عنوان سوخت زیستی، می‌تواند تا 4 برابر سوخت‌های فسیلی معمول، گازهای گلخانه‌ای آزاد کند. وی با استفاده از یک مدل رایانه‌ای از ادعای خود دفاع می‌کند.
به گفته این دانشمند، برای نمونه، وقتی جلبک‌ها در تیوب‌هایی از جنس پلاستیک پرسپکس پرورش یابند، انرژی لازم برای این که جلبک‌ها به اطراف پمپ شوند تا همگی به طور یکنواخت در معرض نور خورشید قرار بگیرند، خودش معادل 320 گرم در مگاژول کربن آزاد خواهد کرد. این مقدار را با 86 گرم بر مگاژول کربنی که از تصفیه و سوختن سوخت های فسیلی موجود آزاد می‌شود، مقایسه کنید. حالا به خوبی نگرانی استفنسون را می‌توانید درک کنید. این طور نیست؟
نظر شما