ظلم‌ستیزی، عدالت‌خواهی و حمایت از محرومان وملت‌های تحت ستم در زمره سیاست‌های اساسی جمهوری اسلامی قرار دارد لیکن در کنار این سیاست‌ها مساله همزیستی مسالمت آمیز و صلح طلبی و لزوم برقراری تعامل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با همه کشورهای جهان و ترجیح منافع ملی و اقتصادی از اصول مسلم سیاست خارجی ما و کشورهای توسعه یافته جهان است و اساسا منافع امنیتی و اقتصادی مناقع ایدئولوژیک در درجه اول اهمیت کشور ما است.
واقع امر آن است که سیاست خارجی کشور و همچنین موضع‌گیری‌ها و رفتارهای دیپلماتیک دولت باید آزادی، استقلال، رفاه و توسعه را برای ملت ما به ارمغان آورد نه اینکه مشکل آفرین باشد و به جای رفاه و آسایش در کنار عزت و اقتدار، فقر فزاینده، بیکاری و رکود اقتصادی، انزوای سیاسی و اقتصادی باشد.
اصل عزت، حکمت و مصلحت در روابط بین‌المللی در گام دوم انقلاب اقتضا می کند با توسعه و همزیستی مسالمت آمیز با کشورها و صلح طلبی و توجه به آرمان ها به واقعیت های امروز جهان توجه کرد و با ایجاد تعامل میان آرمانگرایی و شعارهای بلند پروازانه به واقعیت گرایی در سیاست خارجی رسید و درها را به روی کشورهای غیرسلطه گر گشود و اقتصاد کشور را از بحران بیکاری و فقر و رکود نجات داد و به اهدافی که در چشم انداز بیست ساله ترسیم شده که کشوری توسعه یافته و پیشرفته در تمام زمینه های سیاسی، اقتصادی و علمی باشیم و به جایگاه اول اقتصادی در آسیای جنوب غربی برسیم لااقل در پایان دهه پنجم انقلاب دست یابیم.
*نماینده سابق مجلس و فعال سیاسی اصولگرا
27219
نظر شما