اختصاصی خبرآنلاین/قطع صادرات محصولات پتروشیمی ایران زنگ خطر اقتصاد جهانی

آذرجزایری: براساس بررسی های خبرآنلاین، تحریم محصولات پتروشیمی ایران همانند نفت، غیرممکن خواهد بود و شاید برای همین است که کره جنوبی پس از انتشار خبر تحریم محصولات نفتی ایران به سرعت این خبر را تکذیب کرد.
چراکه با بررسی وضعیت بازار جهانی به این نکته می رسیم که تحریم نفتی ایران شاید یک هشدار و خطر برای مجامع بین المللی محسوب شود اما قطع صادرات محصولات پتروشیمی از سوی ایران یک خطر جدی محسوب می شود.
شاید برای همین باشد که مسوولان کشورهای غربی و آمریکا در هر بار تحریم ایران سعی داشته اند ذهنیت رسانه ها را به سمت تحریم نفت ایران سوق دهند تا شاید ایران به فکر قطع صادرات محصولات پتروشیمی خود نیفتد چراکه تحقق چنین امری می تواند اقتصاد دنیا را با رشد منفی مواجه کند.
اخیرا نیز با هشدار رستم قاسمی مبنی بر استفاده از نفت به عنوان اهرم سیاسی از سوی ایران رسانه های خارجی با انتشار اخباری تحت عنوان تحریم نفت و فرآورده های نفتی از سوی کشورهای تحریم کننده سعی دارند تا فضای اقتصادی ایران را تحت شعاع این مطالب قراردهند و به نوعی بازی رسانه ای برای جلوگیری از قطع صادرات نفت ایران آغاز شده است.
این درحالی است که نفت ایران دارای ویژگی هایی است که پالایشگاه های طرف قرارداد تنها با این ویژگی ها توان پالایش نفت را دارند و در صورت آنکه بخواهند از نفت کشوری دیگر استفاده کنند باید متحمل هزینه های سنگین شوند.
اما دراین بین آنچه بیش از نفت برای کشورهای دیگر یک خطر محسوب می شود و مسوولان نفتی و کشوری ما چندان روی آن مانور نداده اند بحث تحریم محصولات پتروشیمی از سوی ایران است که همانطور که در این گزارش مورد تاکید قرارگرفت یک تهدید جدی محسوب می شود.
اما دلیل این تحلیل چیست؟ 
اگر دقت کنیم همواره قیمت نفت در بازار براساس 4شاخص اصلی مورد ارزیابی قرار می گیرد.همان شاخص هایی که اوپک برمبنای آن قیمت نفت را تحلیل می کند.(بحث ژئوپلتیک،سفته بازی،تحلیل وضعیت موسسات مالی و متوسط رشد اقتصادی جهان!)
دراین بین رشد اقتصادی چین و هند به عنوان شاخص هایی در نظر گرفته می شود که براساس آن متوسط رشد اقتصاد جهانی برآورد می شود.در صورت کاهش رشد اقتصادی در این دو کشور اقتصاد جهانی با مشکلات زیادی همراه می شود.
بنابراین در شرایطی که چین و هند دو وارد کننده اصلی محصولات پتروشیمی ایران هستند هر گونه قطع صادرات محصولات پتروشیمی از سوی ایران می تواند یک تهدید جدی برای اقتصاد جهانی محسوب شود.
چراکه اغلب صنایع پایین دست چین و هند به محصولات پتروشیمی ایران وابسته اند.(از تولید اسباب بازی گرفته تا صنایع نساجی و ... این کشورها شدیدا به محصولات پتروشیمی ایران وابسته اند.)
ضمن آنکه همان گونه که نفت ایران دارای یک مشخصه خاص است و هر کشوری نمی تواند جایگزین آن شود محصولات پتروشیمی چون پلی اتیلن ها دارای بیش از 20 نوع مختلف هستند که جایگزینی آن در جهان از سوی مثلا کشورهایی چون عربستان که دارای صنعت پتروشیمی قوی است، غیر ممکن خواهد بود.
این درحالی است که برخی از رسانه های غربی با انتشار تحلیل هایی از جمله برنامه ریزی چین برای قطع واردات پتروشیمی از ایران در تلاشند تا اینگونه جلوه دهند که کشورهای وابسته به محصولات پتروشیمی ایران ضعفی در خصوص قطع واردات ندارند در حالیکه به عنوان مثال چین به شدت به متانول ایران وابسته است.
شاید به نوعی بتوان قطع واردات پلی اتیلن را از سوی این کشور قبول کرد که آنهم با این تحلیل که اگر چین اقدام به چنین کاری کند مسوولان نفتی ما صادرات متانول را هم قطع خواهند کرد غیرممکن خواهد بود اما قطع واردات محصولاتی چون متانول برای اقتصاد چین یک هشدار جدی تلقی می شود.
چراکه متانولی که از قطران زغال سنگ به دست می آید برای چین هزینه زیادی در بردارد اما ایران به دلیل مزیت دارا بودن گاز، متانول ارزان تری را به نسبت تولید آن از زغال سنگ در بازار عرضه می کند و اگر چین تصمیم به قطع خرید متانول از ایران بگیرد باید هزینه های کاهش رشد اقتصادی و خوابیدن تولید صنایع پایین دست خود را متقبل شود. همین شرایط در مورد کشور هند ، (دو کشور تاثیرگذار در رشد اقتصاد جهانی )صدق می کند. بنابراین مسوولان کشورهای تحریم کننده ایران چاره ای جز بازی رسانه ای برای ایجاد جو روانی در ایران ندارند تا شاید از این طریق ذهن مسوولان ما را به سمت قطع صادرات محصولات پتروشیمی نکشند.
چراکه اگرچه یکی دو سالی است که احتمال تحریم نفتی ایران و یا استفاده ایران از این اهرم سیاسی باعث شده کشورهای واردکننده نفت از ما به فکر جایگزین باشند اما هیچیک از کشورهای واردکننده محصولات پتروشیمی از ایران به فکر جایگزین نبوده اند و اساسا انتخاب جایگزین برای محصولات پتروشیمی ایران بالاخص متانول کار آسانی نخواهد بود. ضمن آنکه در حال حاضر ایران بیش از 10 پروژه تولید متانول در دست اجرا دارد که این خود امنیت اقتصادی کشورهایی چون چین و هند را که واردکننده های اصلی ایران در این بخش هستند را تضمین می کند.
نباید از خاطربرد که تضمین اقتصاد چین و هند یعنی تضمین اقتصاد جهانی! بنابراین توصیه می شود مسوولان نفتی ما به جای استفاده از اهرم نفت و تهدید بازار جهانی به استفاده از این اهرم به فکر استفاده از اهرمی باشند که جهان از آن ترس دارد! اگرچه هیچ یک از این دو اهرم توصیه نمی شود اما اگر جهان بخواهد اقتصاد ایران را بیش از این به مخاطره بیندازد چاره ای جز برخورد متقابل و به خطر انداختن اقتصاد جهانی نخواهیم داشت.
/31221