کاش عمر مجلس یکساله بود

-          اوضاع آب اهواز نابسامان است و اغلب شهرها و روستاهای کوچک اطراف شهر با بی​آبی روبرو هستند...

-          فکری به حال ته لنجی​ها بکنید، این تنها محل درآمد مردم فقیر بندعباس است....

-          کشاورزان شمال را دریابید. به داد پیله​های ابریشم نرسیدید نابود شدند، برنج کاران را حمایت نکردید بازار پر از برنج خارجی شد، حالا نگذارید چای هم همین وضعیت را بیابد....

-          یارانه بخش تولید را ندادید، کارخانه​ها رو به تعطیلی​اند…

-          نسبت به شیوع فقر و بیکاری هشدار می​دهم....

-          با این بازار سکه و ارز، فقط دلال​ها پولدارتر می​شوند و خیری به جیب مردم نیازمند نمی​رسد…

-          تعداد زندانیان در سال 58، 8 هزار نفر بوده و الان به بیش از 200 هزار نفر رسیده با یانکه جمعیت کشور هنوز دو برابر نشده است....

-          ...........

-          .............

«شنوندگان عزیز به موج رادیوی خود دست نزنید، اشتباه از دستگاه فرستنده نیست!» یادش بخیر این «پیام» را معمولا وقتی یکباره وسط یک برنامه رادیویی، موج به هم می​ریخت و مثلا برنامه پرشنونده «صبح جمعه با شما» یا «قصه​های ظهر جمعه» قطع می​شد می​شنیدیم.

الان که تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده و دیگر از آن نابسامانی​ها نیست باز هم باید گفت «شنوندگان عزیز به موج رادیو دست نزنید، اشتباه از دستگاه فرستنده نیست». آنچه که شنیدید، بخشی از سیاه نمایی​های رادیو​های بیگانه علیه نظام نیست. رادیو فرهنگ خودمان است. همان موجی که سه روز در هفته مذاکرات مجلس را مستقیما پخش می​کند.

ضمن احترام به نمایندگانی که در طول چهار سال دوره نمایندگی خود به جد دنبال تحقق مطالبات حوزه انتخابیه​شان بوده​اند، اما به نظر می​رسد که هر چه بیشتر پیش می​رویم و به انتخابات مجلس بعد نزدیک​تر می​شویم، سرعت نمایندگان برای پیشی گرفتن از یکدیگر جهت دغدغه مندی مردم بویژه اهالی حوزه انتخابیه خودشان بیشتر می شود.

اگر شنونده همیشگی رادیو مجلس باشید، این روزها اسامی نمایندگانی را می​شنوید که در طول چهار سال گذشته نشنیده​اید؛ مگر در یکی دو نطق که اتفاقا در نشریات محلی با عکس​های بزرگ از گوینده نیز چاپ شده است! اینقدر این روزها دلسوزی می​شنوید که اگر جناب دولت مدد کرده بود و لایحه بودجه 91 را تا قبل از انتخابات به مجلس می​فرستاد، با ملاحظات بسیار بسیار نمایندگان برای اصلاح امور حوزه انتخابیه، سال دیگر کشور را می​شد «گلستان» پنداشت! بماند که بودجه​ای در حساب ذخیره ارزی هست که بخواهد جهشی در آبادانی کشور بیافریند یا نه!

ای کاش عمر مجلس ها یکساله بود تا صدای مردم بیش از این ها شنیده می​شد.

/2929