هر ماه یک کودک آزاری؛قانون چه تدبیری دارد؟

زهرا تالانی: در طول 11 ماه گذشته تقریبا هر ماه یک گزارش کودک آزاری در رسانه ها منتشر شده است. پارسای 4 ساله، باربد 3 ساله ، علی 9 ساله، هانیه ، نیما و ... و آخرین هم علی کودک دو سال و نیم بود که یک کارتن خواب او را از سطل زباله پیدا کرد. در اغلب کودک آزاری ها خبری از والدین کودک نمی شود و در نهایت پس از طی شدن مراحل قضایی کودک به بهزیستی تحویل داده می شود که در مورد علی نیز اینگونه بود. او اکنون در شیرخوارگاه آمنه بسر می برد.

همچنین مدیرعامل موسسه مهر آفرین اعلام کرده تاکنون 104 کودک از کودک آزاری منجر به فوت نجات داده شده اند.

بررسی های بهزیستی نشان می دهد، در مقابل یک مورد کودک آزاری که فاش می شود حداقل 20 مورد دیگر پنهان می ماند. تحقیقات نشان می دهد بیش از 90 درصد کودک آزاری ها در خانه اتفاق می افتد و این در حالی است که پدران با 48.5 درصد، بالاترین و پس از آن مادران با 8/23 درصد در ردیف بعدی عوامل کودک آزاری جسمانی در خانواده های کودک آزار قرار دارند.

خلاءقانونی در برخورد با کودک آزاران

حدود دو سال پیش سازمان بهزیستی طرحی را برای کاهش کودک‌آزاری در کشور ارائه داد که با عنوان «ایجاد پرونده آسیب‌های اجتماعی برای هر فرد» در رسانه‌ها مطرح شد.

مطابق این طرح، هر کودکی که به دنیا می‌‌آید طبق سطح خانواده‌ای که در آن متولد می‌شود، شرایط اجتماعی، منطقه محل زندگی و حتی ویژگی‌های والدینش پرونده‌ای برایش تشکیل می شود تا مددکاران در شرایط بهتری بتوانند او را زیر نظر داشته باشند و شرایطش را کنترل کنند.

این طرح از آن زمان تا کنون مسکوت مانده است. حبیب الله مسعودی، مدیرکل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی از اجرای طرح پیشگیری و کنترل کودک آزاری طی سال آینده در کشور خبر می دهد.

لایحه کودک آزاری چه شد؟

بهزیستی 5 سال پیش لایحه ای برای کودک آزاری ارائه کرد که همچنان در انتظار تصویب دولت است، زیرا به گفته مسئولان بهزیستی در حال حاضر برای برخورد با موارد مربوط به کودک آزاری حکم قضایی نیاز است، به همین دلیل در برخی موارد زمان رسیدگی بسیار طولانی می شود.

اما بهمن کشاورز رییس اتحادیه کانون های وکلای دادگستری براین اعتقاد است که احتیاجی به تصویب قانون جدیدی در مورد کودک آزاری وجود ندارد: فقط کافی است دولت به جای جاخالی دادن در این مورد، حمایت لازم را از کودکان به عمل بیاورد و قوانین موجود در این مورد را به طور درست اجرا کند."
او به ایسنا می گوید: "در مورد کودک آزاری بندهایی از قانون مصوب سال 1381 صراحت دارد. قانونی که هرچند وجود دارد اما نه اجرا می‌شود و نه ضمانت اجرایی درستی دارد. وی در پاسخ به این پرسش که میزان مجازاتی که برای آزاردهندگان کودک در نظر گرفته شده متناسب با جرم هست یا خیر می گوید: مرتکب به جرایم عنوان شده در این قانون محکوم به سه ماه و شش روز تا شش ماه حبس می‌شود. که البته سه ماه و شش روز معمولا به جزای نقدی تبدیل می شود. شش ماه حبس را اما قاضی‌ می تواند صادر کند. موضوعی که در اینجا پیش بینی نشده و باید بشود این است که ما کشور فقیری نیستیم بنابراین حمایت های اجتماعی را دولت از مردم باید بتواند بکند."
به گفته کشاورز، اولین کاری که دولت می تواند در حمایت از کودکان آزاردیده بکند، جدا شدن کودک از پدر و مادری است که با کودکشان بدرفتاری می‌کنند: "این والدین به شش ماه حبس محکوم شوند و پس از آن دوباره کودک به آنان سپرده می شود و این یک سیر معیوب است.  در بند یک ماده 59 قانون مجازات اسلامی، راجع به حدود تنبیه کودکان نکته‌ای وجود دارد. در این ماده گفته شده که در صورتی که پدر و مادری از حدود متعارف تنبیه تجاوز نکنند، بابت تنبیه کودکان مجازات نمی‌شوند."
او همچنین در باره ایجاد دادگاه‌های ویژه جرم‌هایی که در برابر کودکان اتفاق می‌افتد گفت: "این دادگاه ها شاید مفید باشد اما نباید تنها قوانین بازدارنده و مجازاتی در آن مطرح شود بلکه تدابیری برای آموزش کودک آزاران و اصلاح آنان در این دادگاه ها اندیشیده شود."
47232