هواپیما ربائی امیر قطر در آسمان غزه

دیدم هم باید ظاهرا" به روسای دولتها بی احترامی نکرد اگرچه اشتباهات استراتژیک بسیار دارند و هم مرسوم اینست که معمولا هواپیمای روسا ربود شود نه آنکه خود روسا ربایندگان هواپیمای ملتها باشند! البته این اصطلاح سیاسی در غرب جا افتاده است و معمولا وقتی یک حرکت سیاسی- اجتماعی و یا جنبش عمومی بجز اهداف تعیین و اعلام شده اش استفاده شود میگویند آن حرکت ربوده شده است، کاری که امیر قطر کرد و بعد هم از حماس خواست که از ایران فاصله بگیرد!
با این توضیحی که دادم هدف رژیم صهیونیستی از شروع دور جدید شخم زنی غزه کاملا در راستای حرکت قطریها که اتفاقا آتش بیار معرکه در سوریه نیز که یکی از پشتوانه های مقاومت ضد صهیونیستی است بوده و این دو اقدام همدیگر را تکمیل میکنند. اما چرا صهیونیستها در چنین شرایطی دست به این اقدام زدند که ناچارا منفعلانه الان بدنیال برقراری آتش بس باشند؟ اولا در صحنه داخلی صهیونیستها برای حاکمیت جناح تند روی خود در انتخابات بهمن ماه سالجاری نیاز به این حرکت دارند تا با ملتهب نشان دادن اوضاع حاکمیت داخلی خود را تثبیت کنند. از جهت خارجی نیز در حالیکه بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير رژيم صهيونيستي مدعي است تا بهار يا تابستان آينده براي حل مساله هسته‌يي ايران بیشتر فرصت باقي نیست تنها این جناح است که میتواند با تهدید ایران به حمله نظامی به زعم خود توازن منطقه ائی را برای توقف فعالیت هسته ائی ایران و نیز سرنگونی دولت سوریه متحقق کند.
در یک تصویر بزرگتر که حاصل تابش معادلات جهانی بر مسائل منطقه ائی است غرب و در راس آن آمریکا با کمک کشورهای همپیمانش در منطقه نظیر ترکیه، عربستان و قطر سعی در جدائی مقاومت فلسطین که بیشتر در جنبش حماس متبلور است از ایران داشته تا هم فشاری باشد بر ایران تا نتواند از اهرم مقاومت در توازن معادلات منطقه ائی خود استفاده کند و هم ضربه ائی مهلک به سیاست و استراتژی مقاومت ایران در مقابل زیاده خواهیهای غرب بزند.
موقعیت دشوار جنبش حماس و مخصوصا عناصری که به مقاومت در مقابل تجاوز صهیونیستها به عنوان تنها راه حل نگاه میکنند در پرتو اوضاعی که دوستان آمریکا در منطقه بوجود آورده اند قابل درک است. ولی اشتباه استراتژیک حماس در پیوند زدن سرنوشت فلسطین و مخصوصا استراتژی مقاومت در مقابله با صهیونیستها زمانی خواهد بود که اولا" مسئله فلسطین را به اوضاع داخلی سوریه که فقط باید توسط مردم این کشور و نه دخالت نیروهای خارجی سر و سامان بیابد پیوند زند و بعد دوم نیز کاهش جنبه ایدئولوژیک فلسطین به ابعاد فرقه ائی و محروم کردن خود از پتانسیل کل دنیای اسلام است و امید آنکه نیروهای سیاسی و تیزهوش حماس که خوشبختانه کم هم نیستند بتوانند این تله ائی که برای آنها گسترده شده است را خوب تشخیص دهند.
مقاومت و عکس العمل بخش نظامی جنبش حماس در این چند روزه که نشان از کسب توانمندیهای تسلیحاتی جدید که میتواند ترس به دل صهیونیستها راه داده و آنها را آسیب پذیرتر نماید، خود بیانگر درستی راهی است که مقاومت فلسطین در رویاروئی با صهیونیستها انتخاب نموده و بر ایران است که از ظرفیتهای سیاسی خود و جنبش عدم تعهد برای تبیین اهداف کنونی غرب و صهیونیستها استفاده بیشتری بکند. به عبارت دیگر این حمله صهیونیستها به غزه که در حقیقت از حمله آنها به کارخانه اسلحه سازی یرموک در سودان آغاز شد و با تحرکات قطر و ترکیه در غزه دنبال شد در واقع اولا" یک حمله پیش دستانه صهیونیستها برای تضعیف مواضع سیاسی ایران در مذاکرات پیش روی ایران و غرب است و ثانیا" کشاندن سیاستمداران غربی در پشت سر خود برای بسیج آنها علیه ایران. که تا کنون با توجه به عکس العمل خوب و توانمند جنبش حماس به هیچیک از اهداف خود نرسیده است که چنانچه این دست آورد منفی را در کنار تحرکات بی حاصل این رژیم در مرزهایش با سوریه و نیز اقدامات تخریبی اش در لبنان و همراه کردن کاخ سفید و شخص اوباما برای مقابله با ایران بگذاریم به شکست سیاستهای این رژیم بیشتر پی خواهیم برد.