به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خبر تملک خانه سیمین دانشور و جلال آل‌احمد توسط شهرداری، و پیگیری فرزندخوانده او خبری بود که چند روز پیش در رسانه‌ها منتشر شد، اما حالا خبر می‌رسد که به رغم مراجعه همسر لیلی ریاحی، فرزندخوانده سیمین دانشور به شهرداری و قول آنها مبنی بر توقف روند تملک، شهرداری تمام وسایل خانه این زوج نویسنده را از خانه بیرون برده است.
اما این چیزی است که داوود کاظمی، مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه یک آن را تکذیب می‌کند. او حتی می‌گوید برای مستندسازی وسایل و اسباب و اثاثیه خانه شهرداری بعد از فوت سیمین، چند باری به آنجا سر زده و فیلم و عکس تهیه کرده است.
ماجرای تملک خانه سیمین و جلال آل‌احمد توسط شهرداری چیست و چرا شهرداری اقدام به خریداری این خانه کرده است؟
شهرداری خانه این زوج هنرمند را در راستای تبدیل اماکن شخصیت‌های هنری، اجتماعی و فرهنگی به موزه تملک کرده و قرار است این خانه به خانه ادبیات تبدیل کند.
خب اگر قرار است موزه شود، چرا خانه تخلیه شده؟ همسایگان گفته‌اند که تمام وسایل و اسباب زندگی سیمین دانشور از این خانه بیرون برده شده.
هیچ جنسی از آنجا خارج نشده و خارج نخواهد شد. خانه سیمین دانشور بر اساس سیاست‌های شورای شهر و شهرداری تهران به خانه ادبیات تبدیل می‌شود. همان‌طور که در چند سال اخیر منزل استاد انتظامی را خریدیم و به خانه تئاتر تبدیل کردیم. راه‌اندازی موزه موسیقی، موزه سینما و موزه باغ هنر ایرانی از دیگر فعالیت‌هایی هستند که در این راستا شکل گرفته‌اند.
خب، با این مشکل قانونی که درباره تملک این خانه وجود دارد و ادعای ثابت شده خانم ریاحی در دادگاه مبنی بر صحت وصیت‌نامه، چرا شهرداری چنین اقدامی کرد؟ و آیا امکان دارد که شهرداری کار خودش را در مورد این خانه متوقف کند؟
دادگاه هر نظری اعلام کند، شهرداری حتما دستور او را انجام می‌دهد. ببینید ما به محض این که موضوع تملک به اتمام رسید، آن را رسانه‌ای کردیم. تا قبل از این که موضوع رسانه‌ای شود شهرداری هیچ اطلاعی از این موضوع نداشت. بر اساس قوانین کشور هر کسی که برگه انحصار وراثت بیاورد می‌تواند ماند ملک شود و شهرداری موظف است که کار قانونی تملک را انجام دهد. در این مورد هم شهرداری با توجه به گواهی انحصار وراثت که خواهر خانم دانشور در اختیار داشت شهرداری ایشان را نماینده قانونی دانسته و خانه را تملک کرده است. ما حتی از آن خانه مستندات عکس و فیلم هم داریم. از روزی که خانم دانشور در سال ۹۰ به رحمت خدا رفتند ما چند نوبت برای نظافت و گل‌کاری به آنجا مراجعه کردیم و بعد از آن با هماهنگی خانواده ایشان وسایل آنجا را از طریق عکس و فیلم ثبت کردیم.
مگر ثبت و ضبط و مستندسازی وسایل خانه سیمین دانشور وظیفه شهرداری است؟ شهرداری چرا وقتی هنوز هیچ قراری مبنی بر تبدیل شدن این خانه به خانه ادبیات نبوده، چنین تصمیمی گرفته است؟
می‌خواستیم وضعیت خانه جلال را به طور دقیق داشته باشیم. چون بعدا در برنامه‌های شهرداری تبدیل آنجا به خانه ادبیات بود. ما برنامه داریم که بتوانیم خانه مفاخر را نگه‌داری کنیم و آن را تبدیل به مکان‌های عمومی کنیم. شهرداری در این موضوع بحث انتفاع ندارد.
از وقتی که سیمین دانشور فوت کرده است چند ماه یکبار، مسئله وراثت و مشکلی که بین وراث ایشان وجود دارد در رسانه‌ها مطرح شده است. شما چطور می‌گویید که از این موضوع خبر نداشتید؟
ما از بحث دادگاه مطلع نبودیم. این که یکی از طرفین رفته و شکایت کرده است. تا وقتی هم که حکم دادگاه قطعی نشده نمی‌شود به طور قانونی روی آن تکیه کرد.
حالا در چه صورت کارتان را متوقف می‌کنید. با توجه به این که دیگر متوجه شده‌اید این خانه از نظر قانونی مشکل دارد؟
ما توافق کردیم و این توافق فقط بر اساس نظر دادگاه ملغی می‌شود و ما کارمان را تنها بر مبنای نظر مراجع قضایی متوقف می‌کنیم.
58244
نظر شما