جناب آقای جنتی، غوغاسالاران مرزی نمی‌شناسند. آن‌ها گام به گام شما را به عقب خواهند راند و هیچ‌گاه هم توقف نمی‌کنند. آن‌ها شما را ناچار به عدول از سیاست‌های وعده داده شده می کنند و به چیزی کم تر از شکست مطلق شما در اجرای وعده‌های‌تان در عرصه فرهنگ و بی‌شکل کردن سینمای ایران رضایت نخواهند داد، در نهایت هم تا شما را بازنده بازی و شکست خورده میدان نبینند دست بردار نیستند. هر مکث و تردید شما باعث تشجیع آن‌هاست.
و شما در چند باری که در زمینه سینمای ایران و در برابر هیاهوی اقتدارگرايان موضع گرفته‌اید یا با سئوالی روبرو شده‌اید، صمیمانه تلاش کرده‌اید نشان دهید دغدغه‌های آن‌ها را هم درک می‌کند و محترم می‌شمارید، در حالی که خود بهتر از هرکس می‌دانید این سرو صداها که هر از چندی بر سر فیلم یا فیلمسازی به راه می‌افتد و به این بهانه می‌خواهد سینمای ایران و سینماگران ایرانی را با تهدید گرفتار تحدید بیشتر کند ریشه در کجاها و چه اغراضی دارد. درواقع در خوش‌بینانه‌ترین تعریف ممکن این اعتراضات و سر و صداها از سرِحُسن نیت نیستند و یا در موارد بسیاری ناشی از عدم اطلاع دقیق معترضین از ماهیت هنر و سینما و در کنار آن القائات مغرضين و بدخواهان است.
موضع گیری‌های قاطع شما می‌تواند در جهت حمایت از شان، منزلت و استقلال هنر و هنرمند باشد و مایه دلگرمی سینماگران شود و از سوی دیگر باعث شود مدیران‌تان در سازمان سینمایی هم در اجرای سیاست‌های وعده داده شده دولت دهم شجاعانه‌تر گام بردارند، نه این‌که متزلزل و مردد شوند.
به عنوان مثال، همین چند روز پیش، در برابر خبرنگار تلویزیون که درباره حضور «قصه‌ها» در جشنواره ونیز و سیاه‌نمایی این فیلم شما را به چالش کشیده بود، شما ضمن ابراز مخالفت با ساخت آثار سیاه نما و انداختن مسئولیت حضور فیلم در جشنواره بر گردن سازندگان آن، به مرحله صدور مجوز اشاره کرده و اساساً مجوز ساخت گرفتن چنین فیلم‌هایی را محل اشکال دانسته و وعده کنترل و ممانعت از ساخت این نوع فیلم‌ها در مرحله پروانه ساخت را داده بودید. در حالی که جسارتاً و فقط به عنوان پیشنهاد عرض کنم می‌توانستید، اصلاً با استفاده از این عبارت و اتهام»سیاه‌نمایی» که بهانه غوغاسالاران برای کوبیدن هر اثر اجتماعی است مخالفت کنید و حربه را از دست خبرنگار تلویزیون و سایر مدعیان خارج کنید و بعد با قاطعیت به ضرورت ساخت آثار اجتماعی و حمایت از این آثار اشاره کنید. می‌توانستید از لزوم اعتماد به هنرمندان در نمایش گوشه‌های تاریک و حتی سیاه جامعه بگویید، می‌توانستید شمه‌ای از صلاحیت خانم بنی‌اعتماد به عنوان هنرمندی که برخاسته سینمای بعد از انقلاب است و آثار درخشانی در حوزه اجتماعی و حتی دفاع مقدس ساخته بگویید و با اشاره به این‌که راه ساخت و نمایش فیلم‌های اجتماعی حتی آن‌ها که تلخی‌های ناگفته اجتماع را به تصویر می‌کشند برای سنماگران باز است از سازمان سینمایی بخواهید در این زمینه از آزمون و خطا و تهدید و هیاهوها نترسد، چون یکی از وظایف هنرمند توجه به جامعه و حتی بازتاب سیاهی‌هاست و خبرنگار را متوجه می‌کردید نمایش کژی‌های و نقاط تاریک جامعه وظیفه سینماست و با انگ سیاه‌نمایی نباید و نمی‌توان جلوی آن را گرفت و تازه در پایان می‌توانستید خوش خبر باشید و بگویید به زودی یکی دیگر از آثار شاخص سینمای اجتماعی،»خانه پدری» ساخته استادانه کیانوش عیاری، را که مدت‌هاست به دلیل همین اتهام نمایشش در چنبره مصلحت‌اندیشی‌ها گیر کرده و در محاق افتاده اکران خواهد شد و موج امیدی را در در فضای دلمرده این روزهای سینمای ایران ایجاد کنید.
یا به آن‌ها که در کمسیون فرهنگی مجلس از شما بابت مجوز اکران «عصبانی نیستم» سئوال کردند، به جای این توضیح که فیلم با انجام اصلاحات مورد نظرِ معترضین دیگر یک اثر سیاسی نیست (که ظاهراً این پاسخ و توضیحات هم نمایندگان سئوال کننده را راضی نکرده) از لزوم داشتن سینمای سیاسی و حمایت از آثاری با این مضامین می‌گفتید و اعلام می‌کردید فیلمسازان ایرانی به اندازه کافی مورد اعتماد هستند که وارد این عرصه‌ها هم بشوند و جریانات و اتفاقات سیاسی را از منظر خود به تصویر و نقد بکشند و هر چند در این زمینه به دلیل کم تجربگی ممکن است با افراط و تفریط‌هایی روبرو شویم، اما نباید از ادامه مسیر بهراسیم و راه را بر سینماگران کلاً ببندیم. از آن مهم‌تر، ای کاش با قاطعیت می‌گفتید که از این به بعد قرار نیست به محض اعتراض گروهی با هر میزان نفوذ یا برای خوش آمدِ جریان‌های سیاسی یا فکری، فیلم‌ها گرفتار ممیزی شوند و یک‌بار برای همیشه تکلیف را روشن می‌کردید که قرار است در دولت تدبیر و امید فیلم‌ها بر اساس نصِ قوانین پروانه ساخت و نمایش دریافت کنند، نه سلیقه و خواست فلان جناح.
آقای جنتی، کاش این‌گونه سخن می‌گفتید، این تنها آرزو و رویای من نیست بلکه انتظار و توقعی است که سینمای ایران و سینماگران آن از وزیر فرهنگ و ارشاد دولت تدبیر و امید دارند و در این صورت است که با تمام قوا از شما و سیاست‌های‌تان حمایت می‌کنند و مطمئن باشید در این صورت است که نام‌تان در تاریخِ فرهنگِ این مُلک به نیکی باقی خواهد ماند، اما اگر شما، ولو با حُسن‌نیت، در تله جلب رضایت - حتی ضمنی - تمامیت‌خواهان بیفتید، آن‌ها قطعاً حُسن‌نیت شما را نشانه ضعف و تردید قلمداد کرده و جوری جلو خواهند آمد که دیگر نه از تاک نشان خواهد ماند، نه از تاک‌نشان.
اصغر نعیمی
نظر شما