سروکله سرباز شکلاتی بعد از 65سال پیدا شد

مهر گزارش داد: نشر روزنه به تازگی چاپ تازه‌ای از ترجمه سیمین دانشور از نمایشنامه «سرباز شکلاتی» جرج برنارد شاو را با مقدمه جلال آل‌احمد و با نظارت غلامرضا امامی منتشر کرده است

این کتاب که ترجمه آن برای نخستین بار در سال ۱۳۲۸ ترجمه و منتشر شده است، دو سال پیش از آن برای نخستین بار با کارگردانی «الول ساتن» در تالار گرین روم تهران و با بازی بهرام دریابیگی، محمدعلی ایثاری، صادق چوبک، نظام شفا، ملوک کریک، ایرن ملک‌زاده و پری خلیل اجرا شده است.

جلال آل‌احمد در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب می‌نویسد: شاید با اطمینان بشود گفت که این اثر هدف دیگری جز خنداندن ندارد ولی برنارد شاو، اگر هم قسمت اعظم موفقیت خود را مرهون همین نمایشنامه‌های شوخی است که نوشته، تنها به این قناعت نمی‌کند که مردم را بخنداند. خنده برای او به صورت نیشخند درمی‌آید و به صورت روپوشی برای انتقاد اجتماعی شکننده‌ای در می‌آید که در کارهایش گنجانده، به صورت وسیله‌ای درمی‌آید برای بهتر نفوذ کردن اصول اجتماعی روشنی که در همه کارهایش، از دوره جوانی گرفته تا کارهای آخری‌اش تشریح می‌کند. می‌دانیم که برناردشاو سوسیالیست است و از همان جوانی در سال ۱۸۸۴ وارد انجمن سوسیالیستی فابیان گردید. گذشته از اینکه معروف است در این اواخر خیلی تندروتر از اینها هم شده بود. گرچه برای فهمیدن مطلب لازم نیست اسمی به روی او بگذاریم. خواندن همنی نمایشنامه او کافی است.

آل احمد همچنین در بخش دیگری از این مقدمه بلند می‌نویسد: در این نمایشنامه انسان‌های شاو، اگر هم به جنگ رفته‌اند، پیداست که برخلاف میل خود دست به چنین کاری زده‌اند. پیداست که در مکان مناسب خود نیستند. آدم‌هایی هستند که وقتی سلاح به دوش گرفته‌اند به صورت مسخره‌ای درآمدند واز صورت انسانی خود خارج شده‌اند. برای روپوش نهادن به همین مسخرگی است که دائما به خودشان و به یکدیگر تلقین می‌کنند که در این جنگ وظیفه خود را انجام دادیم بهترین کاری را که می‌توانستیم، کردیم. آدم‌هایی که در آثار برنارد شاو می‌آیند و می‌روند از هر طبقه‌ای که باشند می‌دانند چه می‌خواهند. آدم‌های بی‌گناه و معصومی نیستند که گرفتار سرنوشت شده باشند. همه هدف خودشان را می‌شناسند و با شعور ادراکی متناسب با وضع خودشان در صدد به دست آوردن آن هستند.

از جرج برنارد شاو به‌عنوان توانمندترین نمایشنامه نویس بریتانیایی پس از شکسپیر و نافذترین رساله‌نویس پس از جاناتان سوئیفت یاد می‌کنند. برنارد شاو همچنین یکی از برترین منتقدان موسیقی و تئاتر نسل خود محسوب می‌شده‌ است. شاو در سال ۱۹۲۶ موفق به کسب جایزه ادبی نوبل می‌شود اما آن را رد کرده و نمی‌پذیرد. وی همچنین در سال ۱۹۳۸ جایزه برتری فیلمنامه اقتباسی را از آکادمی اسکار کسب کرد.

ترجمه نمایشنامه «سرباز شکلاتی» از این نویسنده در ۱۶۳ صفحه با قیمت ۹ هزار تومان منتشر شده است.

بنابرگزارش این خبرگزاری، رمان «سوار بر اسب مرده» نوشته مهدی جعفری توسط نشر افق منتشر و راهی بازار نشر شد. این کتاب شصت و هفتمین عنوان از مجموعه «ادبیات امروز» این ناشر است که نویسنده آن با توسل به ۲ داستان موازی، تلاش کرده به درک جدیدی از ماهیت رنج انسان امروز برسد.

خسرو فیروز شخصیت این داستان، خانزاده‌ای است که خاندانش ثروت و جایگاه خود را از دست داده‌اند. او پس از ۵۰ سال به خانه پدری‌‌اش بازگشته تا خاطرات سال‌های دور و سیمین، عشق دوران جوانی‌اش را زنده کند.

در قسمتی از این رمان می‌خوانیم:

صبحی یکی محکم می‌کوبید روی در. پایین رفتم. اسفندیار همان‌طور با گردن کج روی ویلچر خوابیده بود و انگار اصلاً گوشش نمی‌شنید. مش‌قربان را صدا کردم، اما جوابی نیامد. در را که باز کردم، گورزا پشت در بود. پاکت نامه‌ای دستش بود. گفت: «یک در باز کردن این قدر معطلی داره؟»

گفتم: «من که بالا هستم تا با این پاها بخوام پایین بیام طول می‌کشه. قربان هم نیست. هر چی صداش می‌زنم جواب نمی‌ده.»

- کدوم قربان؟

- همین قربان خودمون، پسر کل عباس.

- اون که مرده، یه سالی می‌شه.

خواستم بگویم «امکان ندارد» که نامه‌ای دستم داد و گفت:‌ «این‌رو اشتباهی آورده‌ن مغازه‌ی من.»

فکر کردم باید باز هم مهدوی باشد، اما این‌بار قصه‌ی مگر مهدوی بود. گویی قرار است هر روز جزیی به کابوس‌هایم اضافه شود.

رمان «سوار بر اسب مرده» با ۱۰۴ صفحه، هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۵ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.

6060