تولید طیف وسیعی از سریالها در بستر توزیع فروشگاه‌های سطح شهر یا همان شبکه خانگی در حالی حفظ شده که به زعم برخی ناظران، برخی از این سریالها، فاقد سوددهی لازم بوده و هستند؛ اما آیا با این اوصاف، می‌تواند محملی برای امور دیگر باشد؟ یک تهیه کننده سینما در روزهای اخیر ادعایی بزرگ در این باره کرده که با گذشت روزهای متمادی با پاسخی از سوی متهمین همراه نشده است.
به گزارش «تابناک»، شاید جذاب‌ترین سکانس‌های پولشویی در سریالها، مربوط به سریال «برکینگ بد» باشد؛ سکانس‌هایی که در آنها همسر تولیدکننده شیشه، با راه اندازی یک کارواش، اقدام به ورود پول‌های موادمخدر به صندوق کارواش در قالب درآمد کارواش می‌کند و در واقع پول‌های کثیف را به پول‌های تمیز تبدیل می‌کند؛ اتفاقی که ساده ترین روش برای نشان دادن پولشویی محسوب می‌شد.
این پدیده طبیعتاً در هر کشوری از جمله ایران رواج دارد و متأسفانه همواره عددی که در خصوص پولشویی در سطح جهان و همچنین در ایران از سوی مسئولان مطرح شده، رقم‌های بسیار بزرگی را شامل و هر روز نیز بر پیچیدگی پولشویی افزوده می‌شود تا حتی سیستم‌های نظارتی و مالی پیشرفته آمریکا نیز نتوانند ردی از مبدأ پول‌های کثیف ـ که در فرآیند پولشویی به پول تمیز تبدیل شده‌اند ـ بیابند.
در این میان، بهره برداری از فضای سینمای ایران برای پولشویی نیز مطرح شده و پیش از این در زمان سرمایه گذاری سینمایی یکی از اشخاصی که اکنون جزو متهمان بزرگ اقتصادی مطرح می‌شود، این گمانه توسط عده‌ای مطرح و البته با سکوت از کنار این گمانه عبور شد؛ اما اکنون بار دیگر این ادعا توسط یک تهیه کننده ـ که از قضا جزو چهره‌های شناخته سینمای ایران محسوب می‌شود ـ درباره وسیعی از تولیدات شبکه خانگی مطرح شده است.
سید غلامرضا موسوی، تهیه‌کننده سینمای ایران، که دستی هم در پخش فیلم‌های سینمایی دارد، در گفت وگویی درباره رواج زیاد تولید سریال در شبکه نمایش خانگی گفت: «با توجه به اینکه اخیراً اغلب این سریالها نتوانسته به تیراژ موردنظر مالکان دست پیدا کند و در بیشتر موارد متضرر شده‌اند، قضیه بسیار شبهه برانگیز است. البته چون در این کار نیستم، نمی‌توانم دقیق بگویم اما به نظر می‌رسد که اکثرشان ضرر می‌کنند. پس چرا با وجود سودآور نبودن، همچنان اصرار به ساخت این سریالها دارند؟ البته من سریال کار نمی‌کنم اما الآن برخی معتقدند این کار پوششی برای پولشویی است».
بی‌شک بخشی از این ادعا کاملاً مشخص و انکارناشدنی است و بسیاری از سریال‌هایی که در شبکه خانگی تولید و پخش شده‌اند، نتوانسته‌اند سوددهی و یا حتی درآمدی متناسب با سرمایه گذاری‌شان داشته باشند و از این حیث همواره این پرسش مطرح بوده که با چه انگیزه‌ای برخی از این سریالها تولید می‌شود؟ طمع بازگشت هزینه‌ها در شبکه خانگی و سوددهی از طریق فروش کپی رایت به تلویزیون؟
انگیزه سازندگان هرچه باشد، نمی‌تواند بدون ارائه مستندات قابل اتکا، با اتهام پولشویی همراه شود و طبیعتاً این اتهام که با اظهارات موسوی، متوجه سرمایه گذاران، تهیه کنندگان و سینماگران سرشناسی می‌شود، نیازمند مستنداتی است و نمی‌توان به همین سادگی چنین اتهام بزرگی را متوجه سازندگان سریال‌های پخش شده و در حال پخش در شبکه خانگی کرد.
در این میان، سکوت سرمایه گذاران و تهیه کنندگان سریال‌های پخش شده در فروشگاه‌های سراسر کشور در قبال چنین اتهامی نیز تأمل برانگیز است و انتظار می‌رود، ایشان اگر در این زمینه شفاف‌سازی نمی‌کردند، دست کم ماجرا را تکذیب می‌نمودند و از کنار چنین اتهام بزرگی با سکوت نمی گذشتند و به این ادعاهای شائبه برانگیز پاسخِ حداقلی می‌دادند. انتظار می‌رود ابعاد این ماجرا مشخص شود و بار دیگر در قبال چنین اتهامی سکوت نشود.
5757
نظر شما