دکتر «فاطمه ولیزاده» اظهار کرد: از آنجا که در سال‌های اخیر ورود آلاینده‌ها به محیط زیست (آب، خاک و هوا) به طور روزافزونی رو به افزایش است و نگرانی عمومی در مورد آینده محیط زیست وجود دارد، لذا توجه به روش‌های کاهش ورودی‌های آلاینده به محیط و یا کم کردن آنها از اهمیت بسیاری برخوردار است.
وی با بیان اینکه یکی از تکنیک‌های جدید در رفع آلودگی‌های نوظهور استفاده از اصلاح‌کننده‌های دوست‌دار محیط زیست و کاهش زیست فراهمی آلاینده‌ها در محیط زیست است، تصریح کرد: استفاده از نانوفيلترهای طبیعی جهت حذف نمك‌هاي چندظرفيتي فلزات سنگین مانند کادمیوم، آهن، آرسنیک و حتی برخي آفت‌كش‌ها، تصفيه آب‌هاي سطحي و زيرزميني، حذف ميكروارگانيزم‌ها و دفع شوري و نمك‌زدايي آب راهكارهایی هستند كه فناوري نانو پیش پای ما می‌گذارد.
این ایده‌پرداز با تاکید بر اینکه نانو جاذب کامپوزیت می‌تواند تقریباً از هر منبع آبی، آب پاک به وجود آورد و باکتری‌های موجود در آب را حذف کند، تصریح کرد: در آینده ایران جزء کشورهایی خواهد بود که بحران مصرف بالا و کم‌آبی را به دلیل افزایش جمعیت شهرنشین و ارتقای سطح صنعت و کشاورزی، پیش رو خواهد داشت.
ولیزاده یکى از دلایل این بحران را در ایجاد شهرک‌ها و گسترش بى‌رویه و برنامه‌ریزى نشده شهرها اعلام کرد و گفت: از سویى ما در اقلیم خشک و کم آب قرار داریم و زمین درحال گرم شدن است و از طرف دیگر پدیده‌ی « ال نینو» گرم شدن هوا در این نقطه از جهان را تشدید کرده است.
وی با بیان اینکه با نگاهی به مشکلات تأمین آب در ایران و نیاز مبرم کشور به منابع جدید، می‌توان از فناوری‌های نوین در این راه بهره گرفت، تصریح کرد: این مهم در سایه‌ی انجام نیازسنجی و مطالعه دقیق اولیه تحقق می‌یابد.
این ایده‌پرداز گفت: با توجه به اینکه در سال‌های اخیر، ایران در حال اوج‌گیری در زمینه تحقیقات نانو و پژوهش‌های نوین در بخش‌های مختلف علمی است، عقلانی به نظر می‌رسد که در سمت و سودهی برنامه‌های کلان آب در کشور از فناوری نانو به عنوان یک پشتیبان قوی استفاده کند، لذا با توجه به مسایل اجتماعی و اقتصادی استان می‌توان بر تولید فیلترهای طبیعی و دوست‌دار محیط زیست با صرف هزینه کمتر تأکید داشت.
ولیزاده درباره‌ی ایده‌ی خود اظهار کرد: یکی از این اصلاح کننده های آلی، بیوچار (زغال زیستی) است که از سوختن بقایای آلی در دماهای نسبتأ پایین ( کمتر از 700 ) در غیاب یا حضور کم اکسیژن تولید می شوند.
وی گفت: بیوچار به تنهایی یک ماده متخلخل است که شباهت زیادی به چارکل دارد. مطالعات در مورد بیوچار نشان داده است که بیوچارهای تولید شده از کودهای حیوانی، خاک‌های آلوده به فلزات سنگین را می‌تواند به طور کارآمدی اصلاح کنند.
این ایده‌پرداز مزایای تولید این محصول را ترسیب کربن و کنترل آلودگی دانست و گفت: تولید فیلتر نانوکامپوزیت بر پایه بیوچار برای رفع آلودگی‌های آبی و پساب‌ها بسیار مفید و مؤثر و در عین حال ماده خام اولیه‌ی آن برای تولید پایه فیلتر در دسترس و ارزان است.
ولیزاده با بیان اینکه تولید بیوچار ارزان و با صرف انرژی کم انجام می‌شود، تصریح کرد: با داشتن دستگاهی برای جمع‌آوری گازهای تولیدی می‌توان از آن گاز برای منبع انرژی استفاده کرد.
وی مدیریت پساب‌ها و آب‌های آلوده با استفاده از فیلتر تولید شده ، افزایش تا 2.5 برابری سطح جذب بیوچار با افزودن نانو مواد افزایش ظرفیت جذب فیلتر نیز با افزودن نانو آهن مگنتیک را از دیگر مزایای این طرح عنوان کرد و گفت: گروههای عاملی مانند هیدروکسیل و کربوکسیل در بیوچار با افزودن نانو آهن افزایش می یابد و باعث افزایش مکانهای پیوندی برای فلزات سنگین می‌شود.
ولیزاده یکی از کاربرد های نانو کامپوزیت بیوچار را در بیو راکتورهای غشایی (MBR) دانست و گفت: این عامل موجب افزایش کارایی تصفیه فاضلاب‌ها و پساب می‌شود.
۴۶
نظر شما