به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همسر فرزندخوانده و وصی سیمین دانشور درباره مشکلی که برای خانه سیمین دانشور به وجود آمده است به خبرآنلاین گفت از نظر قضایی و حقوقی پیگیر این کار هستم چرا که ماجرا حالا کیفری شده است.
علی خلاقی ادامه داد: «از اسفند ۹۰ که سیمین دانشور به رحمت خدا رفت من و همسرم پای‌مان را به آن خانه نگذاشته‌ایم. خواهر خانم دانشور و همسرشان با بیرون کردن خدمتکار آن خانه ـ سوسن خانم ـ در آنجا ساکن شدند و در نتیجه آنها مسئول کلیه کتاب‌ها و اسنادی هستند که در آن خانه بود.»
او افزود: «تمام یادداشت‌های جلال، نامه‌های این دو به هم و باقی نوشته‌های خانم دانشور در این خانه بود. سیمین، بارها تکه‌هایی از کتاب «کوه سرگردان» را برای همسر من خوانده بود و این کتاب وجود داشته است. ما مطمئنیم که این کتاب نه به وزارت ارشاد، رفته و نه به انتشارات خوارزمی.»
خلاقی گفت که در این زمینه از این پس شهرداری و ویکتوریا دانشور را مسئول گم شدن اسناد و مدارک و دستنوشته‌ها می‌داند مورد پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت و اظهار داشت: «از این به بعد هر دوی اینها مسئولند، حتی اگر هر کدام تقصیر را به گردن یکدیگر بیندازند. من هر دوی آنها را متهم می‌کنم و هر دو باید پاسخگو باشند. تا به حال ماجرا فقط مربوط به تنفیذ وصیت‌نامه بود ولی از حالا ماجرا کیفری است چون شهرداری و خانم ویکتوریا دانشور در مال غیر تصرف کرده‌اند و آن را فروخته‌اند. آن هم مالی که حکم دادگاه دارد.»
او گفت: «حکم دادگاه مبنی بر محکومیت خانم ویکتوریا دانشور است و این که ایشان درخواست تجدیدنظر زده دلیل کافی برای معامله کردن خانه نیست.»
خلاقی همچنین در خصوص گفته مدیر روابط عمومی شهرداری مبنی بر عدم اطلاع شهرداری از اختلاف وراث گفت: «شهرداری مگر مثل من و شماست؟ باید استعلام کند. این خانه، خانه یک آدم معمولی نبوده که شهرداری بگوید ما از وضعیت آن خبر نداشتیم و اشتباه کرده، آن را خریدیم.»
همسر فرزندخوانده سیمین دانشور همچنین اظهار داشت که روز چهارشنبه به شهرداری رفته و مدارک دادگاه را به مسئولان املاک شهرداری منطقه یک نشان داده است و آنها به او گفته‌اند که همین حکم برای ابطال معامله کافی است: «من وصیت‌نامه را نزد آقای توسلی بردم و ایشان حتی یک کپی هم از آن گرفتند چون گفتند می‌خواهند از خط سیمین دانشور کپی داشته باشند. سپس ایشان من را به نزد آقای محبوبی راهنمایی کردند و من حدود نیم ساعت با او در این باره صحبت کردم.»
خلاقی ادامه داد: «ایشان هم به من گفتند همین حکم کافی است و ما بقیه پول را به خانم ویکتوریا دانشور نمی‌دهیم.
به گفته خلاقی، این مسئول شهرداری منطقه یک به او پیشنهاد داده که دو میلیارد از شهرداری بگیرد و خودش خانه سیمین را اداره کند و همراه با ویکتوریا دانشور اعضای هیات امنا را تشکیل دهند. اما به گفته خلاقی: «من به ایشان گفتم هرگز این کار را نمی کنم و این خانه را نه به شهرداری، نه به هیچ نهاد دولتی دیگری واگذار نخواهم کرد. چون به هیچ سازمان دولتی اعتماد ندارم و بلایی که سر مجمسه‌های تناولی و خانه شریعتی آمد از یادم نرفته است. من آن خانه را نمی‌فروشم و با این آدم‌ها هم هیات امنا هم تشکیل نمی‌دهم. شما هنوز چیزی نشده خانه سیمین و جلال را تبدیل به خانه ادبیات کرده‌اید. شما که هنوز چیزی نشده اسم خانه را عوض می کنید چطور انتظار دارید به شما اعتماد کنم؟»
او تاکید کرد که در بعدازظهر همان روزی که این صحبت‌ها را با مسئولان شهرداری منطقه یک کرده، شهرداری خانه سیمین و جلال را تخلیه کرده است.
او گفت اولین اصل اخلاق آن است که انسان مسئولیت اعمال، رفتار، کردار و گفتار خود را صادقانه بپذیرد.
58244
نظر شما