براساس اظهارات شاكي، متهمان پس از تعرض و به قصد كشت، او را در كانال آبي انداختند و متواري شدند اما او توانست با كمك راننده يك خودروي عبوري خود را نجات دهد.
دختر ١٨ ساله، دهم اسفند ٩٣ به كارآگاهان كلانتري شهرري گفت: «من اهل
افغانستان هستم و مدتي قبل همراه مادرم به ايران آمدم. ما صبح‌ها در خانه
مردم كار مي‌كرديم و شب‌ها به خانه‌مان در شهرري برمي‌گشتيم. روز حادثه
سوار يك پرايد سفيد با دو سرنشين مرد شديم. مشغول صحبت بوديم كه ناگهان
راننده از مسير اصلي منحرف شد. وقتي اعتراض كرديم، راننده به سمت من حمله
ور شد و ضربه‌اي به سرم زد كه بيهوش شدم. سرنشين ديگر هم مادرم را از ماشين
بيرون انداخت. وقتي به هوش آمدم، دو پسر مرا به بيابان‌هاي حاشيه شهر
بردند و مورد تعرض قرار دادند. آنها كيف پول و كارت عابربانكم را سرقت
كردند و سپس مرا به قصد كشت در كانال آبي انداختند. من موفق شدم خودم را از
آن بيرون بكشم و با كمك راننده يك خودروي عبوري به خانه برگردم.»
شاكي موفق شده بود بخشي از شماره پلاك خودروي متهمان را بردارد؛ سرنخي كه
كارآگاهان با استفاده از آن، متهمان را شناسايي و دستگير كردند. هر دو متهم
كه در بازجويي‌هاي ابتدايي منكر تعرض شده بودند پس از مواجهه حضوري با
شاكي به جرم خود اعتراف كردند تا به اين ترتيب همراه پرونده به شعبه هشتم
دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي حسين اصغرزاده منتقل شوند. اين در
حالي بود كه متهمان در جلسه رسيدگي به پرونده، منكر انجام تعرض شدند با اين
همه، قضات شعبه هشتم، آنها را به جرم آدم‌ربايي، تهديد و سرقت مقرون به
آزار به ٣٠ سال حبس و ١٧٣ ضربه شلاق محكوم كردند. اين حكم در ديوان عالي
كشور تاييد و چندي پيش به اجرا درآمد.
17302
نظر شما