به نظر می رسد سلب اعتماد عمومی از برخی اجزای نظام سیاسی که می تواند به کارآمدی و مشروعیت نظام آسیب وارد سازد با توجه به انتخابات پیش رو مهم ترین مساله و دغدغه ما باشد. در مجموع اتفاقات و جریانات قبل، حین و بعد انتخابات ریاست جمهوری شرایطی را برای ما رقم زده است که نمی توان با اطمینان خاطر از یک اعتماد عمومی دم زد. این شرایط به طور عمده دایربر مدار بی حرمتی، هتاکی و ایراد افتراهای بدون ارایه سند محکمه پسند بوده است که در این زمینه یا باید اسنادی محکمه پسند ارایه شود و اقناع عمومی صورت گیرد یا مراکز و کانون های ایراد اتهام به اشتباه خود اعتراف کرده و با عذرخواهی زمینه ساز تقویت اعتماد عمومی شود.
به هر حال انتخابات همواره نماد به رخ کشیدن سطح مقبولیت و مشروعیت نظام سیاسی ما بوده است که نبایست با بی توجهی به این امر مهم و با خوشبینی بیش از حد شرایط کنونی را نادیده گرفته و بدون تمهیدات لازم وارد فضای انتخاباتی شد. باید با آسیب شناسی دقیق اتفاقات رخ داده نسبت به اتهامات وارده بی تفاوت نبود و با احراز وارد شدن ظلم به دیگران در کمال شجاعت از این افراد دلجویی به عمل آید.
به جرات می توان داوری کرد که در سال های اخیر با بدترین وضع اخلاقی و بی توجهی به اخلاق و توقای سیاسی مواجه بوده ایم . بی توجهی به اخلاق در رقابت های سیاسی هیچ نسبت و سنخیتی با آرمان های متعالی انقلاب اسلامی و مبانی نظام جمهوری اسلامی ندارد. تمام توفیق ها و دستاوردهای کمی اعم از اقتصادی، علمی، فناوری و ... در برابر مواجه بی اختلاقی ها و هتک حرمت ها فاقد اعتبار می شود. این دستاوردها در ذیل توجه به اخلاق و معنویت معنی دار می شود.
فراموش نکنیم که ارزشهای اخلاقی و معنوی، ارزش های غایی ما و دستاوردهای سیاسی، اقتصادی و علمی جزو ارزش های ابزاری ما هستند. ما اقتدار سیاسی و اقتصادی را برای یک زیستن اخلاقی و معنوی می خواهیم نه بلعکس. آنچه مسلم است ارزش های اخلاقی و معنوی را ابزار ارزش های کمی و ابزاری خود نمی کنمنی اسیر ماکیاولیسم سیاسی و اتقصادی نمی شویم.
/27211
نظر شما