*چرا دولتی که در ششمین و آغاز هفتمین سال حکومتش قرار دارد هنوز هم وعده می‌دهد که قرار است چنین و چنان کنیم و حال آنکه می‌داند وعده‌هایش عملی نیست؟
*قصد ملامت و شکوه در کار نیست ولی برخی عناصر خوش بین تصور می‌کنند از این وعده‌ها بوی انتخابات می‌رسد درحالی که می‌تواند روشی تدریجی برای بالا بردن سطح توقعات مردم و بویژه تحریک اقشار محروم و کم درآمد علیه نظام باشد آنهم دقیقاً در موقعی که آقایان، مصدر امور نخواهند بود!
*چرا امام خمینی در اوج جنگ تحمیلی برای اصلاح گزینش‌ها و بهبود روابط مسئولین و نهادها با مردم و حتی متهمین در دادگاهها و مراجع قضائی بیانیه‌های رسمی و آشکار می‌داد؟ چرا جدی‌ترین اقدامات ریشه‌ای و بنیادی مورد نظر امام در همان مقاطعی صورت می‌گرفت که ما درگیر جنگ نابرابر در جبهه‌ها و در بدترین شرایط در جبهه و پشت جبهه از نظر وجود عناصر نفوذی، گروهکها و منافقین بودیم؟ اوضاع آن روز کشور قطعاً پیچیده‌تر و حساس‌تر از امروز بود.
بیم آن می‌رود که فردا با بلاتکلیفی و بلاتصمیمی و دفع الوقت، دریابیم که غده‌های سرطانی را فرصتی برای رشد و نفوذ داده‌ایم که در میان اندام‌های سالم و شاداب انقلاب و نظام و کشور همچنان با چراغ خاموش رخنه کنند و عضوگیری نمایند و کار را به جائی برسانند که راه برگشتی در کار نباشد.
29302
نظر شما