شاهزاده علی ابن الحسین ، رئیس فدراسیون فوتبال اردن و برادر کوچکتر ملک عبدالله ، پادشاه اردن دوشنبه آینده به تهران سفر می کند تا در دیدار با مقامات عالیرتبه ورزش ایران به اطمینان خاطر برسد که رای ایران برای انتخاب یکی از دو عضو هیات اجرایی فیفا در آسیا ، اوست.
علی سعیدلو ، رئیس سازمان ورزش با اعلام این خبر به خبرآنلاین می گوید:« این به هر حال بخشی از رایزنی های سیاسی ، ورزشی ماست. اینکه به واسطه این انتخابات ورزش کارکردی دیپلماتیک پیدا کرده و سبب شده تا این شاهزاده اردنی بخواهد به تهران بیاید . البته او هم به طور متقابل از نامزدی ما برای نایب رئیسی کنفدراسیون آسیا دفاع می کند.»
دو کشور ایران و اردن در سی سال گذشته روابط پر فراز و نشیبی را سپری کرده اند. حمیدرضا آصفی سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه که پیشینه ای فوتبالی دارد در این باره می گوید:« در سال های جنگ ، دو کشور تلخ ترین سطح روابط شان را داشتند و خاطرات تلخی که من خیلی علاقه ای ندارم درباره اش صحبت کنم. اینکه حمایت های این کشور از رژیم بعثی سایه سنگینی روی روابط دو کشور انداخته بود. بعد از جنگ شرایط کم کم بهتر شد و ربوابط حالتی عادی پیدا کرد و دو کشور در همه این سال ها روابطی معمولی را پشت سر گذاشتند.»
البته در ماه های اخیر ، دولت اردن را در اولویت سیاست خارجی خود در منطقه قرار داده . سفر اخیر مشاور رئیس جمهور ایران به اردن و خبر دعوت از پادشاه اردن برای سفر به تهران که توسط ملک عبدالله هم پذیرفته شده بود ، نشن از افزایش سطح روابط دیپلماتیک دو کشور بود. البته در همین زمان بود که علی کفاشیان هم اعلام کرد بنا به خواسته مقامات عالیرتبه در انتخابات AFC از نماینده اردن حمایت می کند. اگرچه این شاهزاده شانس خیلی بالایی برای رسیدن به کرسی مورد نظرش ندارد چون بن همام و تیم اداره کننده به جای او از رقیبان کره ای و سریلانکایی اش حمایت می کنند.
با این وجود حتی تک رای ایران که در ازایش ، یک رای اردن برای ایران از سوی اردن را به همراه دارد سبب می شود تا یکی ز اعضای خانواده سلطنتی این کشور عربی راهی تهران شود. کشوری که آصفی درباره اش می گوید:« به هر حال این کشور ، کشوری مسلمان است که در دیپلماسی جمهوری اسلامی همیشه تعامل با کشورهای مسلمان در اولویت قرار داشته. البته اردنی ها به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص شان که در همسایگی کشور فلسطین قرار گرفته اند معمولا مورد مشورت کشورهای مختلف قرار می گیرند. »
و سعیدلو در این باره می گوید:« مین که بتوانیم از ورزش به عنوان دیپلماسی عمومی استفاده کنیم یعنی مسیر را درست انتخاب کرده ایم.» این نکته ای است که آصفی هم تائیدش می کند و می گوید:« البته در این سی سال همواره سطح روابط کشور در بالاترین سطحش ، سفر وزاری امور خارجه دو کشور بوده. اگر رای فوتبال این سطح را بالاتر ببرد یعنی ورزش نقشی دیپلماتیک پیدا کرده. با این وجود نباید انتظار داشت روابط دو کشور به صورت جهشی پیشرفت کند. نکته مهم دیگر هم این است که بدانیم در ازای امتیازی که می دهیم ، چه امتیازی می گیریم. آن وقت می توانیم بگوییم درست تصمیم گرفته ایم.»
/40
نظر شما