فرصت عمومی یعنی امکانات و فرصت های برخورداری متعلق به عموم مردم. برای مثال کسی بی طی کردن پیشینه تحصیلی و تجربی لازم برای مدیریت، به مدیریت نهاد های حکومتی و عمومی منصوب شود یا بی داشتن شرایط مقرر و البته اعلامی از منابع مالی عمومی نظیر بانک ها برخوردار شود و یا به همین اعتبار از تعقیب و مجازات تخلفاتش مصون باشد.
اما آقازادگی فرهنگی نوعی سرمایه است. قطعا فرزندان خانواده های اهل فضیلت اخلاقی، دانش و هنر توان جای جویی دو چندان بهتری برای طی مسیر مشابه به نسبت دیگرانی که از این نعمت بهره مند نیستند، برخوردارند. برای مثال چندین بار باران کوثری(بازیگر) به درستی و هوشمندی گفته است که اگر در خانواده آن چنانی(پدر تهیه کننده مادر کارگردان) زاده نشده بود، جایگاهش اینجا نبود و به این جا نمی رسید. یا پزشکان عمدتا فرزندان شان را با منابع مالی خودشان به آموختن شغل پزشکی هدایت می کنند ولو با اعزام شان به کشورهای هند، مالزی یا فلیپین.
مذمومیت آقازادگی با صفت ویژه خواری از سرمایه و فرصت عمومی و یا منع تعقیب تخلفات و جرایم است.
البته در همه جهان اقبال عمومی به کتاب یا اثر هتری فلان بازیگر، ترانه خوان یا مدل، بسیار بیش از کتاب نویسنده جدی، است و این مسیله کاملا به سطح فرهنگ عمومی آن جامعه بستگی و ربط مستقیم دارد.
نظر شما