یعنی تمام مشکل این فوتبال، قلیان است؟

چقدر می‌خواهیم اینها را بگوییم؟ ما چکار کرده‌ایم که اینها را به خورد جوانان می‌دهیم و آن وقت جوانان تیم ملی کشورمان به جای آنکه فکرشان متوجه بازی ملی باشد، در اردوی تیم ملی قلیان می‌کشند؟ چه کرده‌ایم که جوانان ورزشکارمان تا 2 بامداد در درکه و دربند و فرحزاد رویت می‌شوند؟ ما مدام می‌گوییم برای آقاتختی پول ارزشی نداشت، آن وقت خود آقایان مدیران برای پول سر و دست می‌شکنند و از راه‌های نه چندان قانونی پول به دست می‌آورند. آیا این صحبت‌ها باید اثر بگذارد؟ مردم باید این حرفها را باور کنند؟ ورزش ما مدتهاست که راه خودش را از آقاتختی جدا کرده. وقتی در فوتبال می‌بینیم و می‌شنویم که خیلی از نتایج غیر واقعی است و در بیرون زمین به دست می‌آید، یعنی برای آقاتختی احترام قائلیم؟ وقتی می‌شنویم که بازیکن حریف خریده می‌شود تا تیم خودش را فلج کند و بعد پاداش این خیانت را بگیرد، آیا ارزشهای آقاتختی برای ما هم ارزش است؟ متاسفانه دلیلی که باعث می‌شود جوانان این نسل، اصلا آقاتختی را نشناسند و وقتی درباره او حرف می‌زنی، هدفون به گوش بزنند و آهنگ‌های دلخواه خود را گوش کنند، این است که ما راهمان را از آقاتختی جدا کرده‌ایم. دیگر ارزش‌های آن موقع ارزش نیست. نه تنها ارزش نیست که ضدارزش هم هست. الان کسی پول نداشته باشد و دنبال کار دیگران بدود، مورد تمسخر قرار می‌گیرد. همه مسخره‌اش می‌کنند. نمی‌گویند معرفت دارد می‌گویند عقل ندارد که در این وانفسا، گلیمش را از آب بیرون نکشده، دنبال کاردیگران است. ما مدتهاست که آقاتختی را «زبانی» دوست داریم. نتیجه این می‌شود که کمترین خلاف بازیکن ملی‌پوش فوتبال ما می‌شود قلیان کشیدن. هر روز و هر هفته و هر ماه آنقدر حاشیه از دل این فوتبال بیرون می‌ریزد که بسیاری از آنها برای مردم باز نمی‌شود. از جمله چک دادن مدیر یک باشگاه معروف به زنان معلوم‌الحالی که ادعا داشتند از بازیکنان آن تیم «طلب» دارند! این روزها برخی افراد تلاش دارند تمام مشکل فوتبال ما را در قلیان خلاصه کنند؛ اما همه چیز در قلیان خلاصه نمی‌شود. کاش در فدراسیون فوتبال یک مدیر فوتبالی می‌دیدیم تا با او درد دل کنیم. کاش اتفاق فرخنده‌ای که در فدراسیون کشتی افتاد و اهالی خوشنام این ورزش، صاحب کشتی شدند، در فوتبال هم می‌افتاد تا می‌توانسیم با آنها درباره مسائل مختلف فوتبال حرف بزنیم.