شواهد جدید در تأیید نظریه «تن‌پروری»!

 حتی افرادی که تمام هفته را بدوبدو کرده‌اند و روزی 12 ساعت یا بیشتر کار کرده‌اند و ظاهرشان آدم را به اشتباه می‌اندازد که خیلی عاشق کارشان هستند.

حالا دانشمندان تحقیقاتی کرده‌اند که به نظریه «تن‌پروری» این افراد کمک می‌کند؛ این که چطور خوب خوابیدن می‌تواند از بروز بیماری‌های قلبی پیشگیری کند. توضیح این که قبلاً تحقیقات نشان داده بودند که افراد با خواب کافی، در درازمدت کمتر به بیماری‌های قلبی دچار می‌شوند. مطالعه تازه شواهدی برای این مدعا فراهم کرده است که خواب برای قلب خوب است.

مطالعه تازه را محققان دانشگاه شیکاگو انجام داده و نتایج آن را در نشریه انجمن پزشکی آمریکا چاپ کرده‌اند. در این مطالعه بین خواب کافی و رسوب کمتر کلسیم در دیواره عروق ارتباط‌هایی پیدا شده، فرایندی که باعث سخت شدن دیواره رگ‌ها، به خصوص رگ‌های تغذیه‌کننده قلب، می‌شود. ارتباط یافت‌شده به این ترتیب است که هر یک ساعت خواب اضافی، می‌تواند تا 33 درصد رسوب کلسیم را در دیواره عروق کاهش دهد؛ تاثیری که معادل 16 میلی‌متر جیوه کاهش در فشارخون است و همان طور که می‌دانیم فشارخون بالا هم از عوامل خطر بیماری‌های قلبی محسوب می‌شود. 

خواب چه ربطی دارد به قلب؟

توجیه دوم، که اندکی منطقی‌تر از اولی به نظر می‌رسد، آن است که شاید عوامل ضدالتهابی‌ای که در جریان خواب آزاد می‌شوند، مانند هورمون کورتیزول، می‌تواند روند تخریب دیواره عروق و رسوب کلسیم را در آنها به تعویق بیندازد.

یک توجیه دیگر هم برای ارتباط بین خواب و رسوب کلسیم هست؛ این که در طول شب و موقع خواب فشارخون کاهش می‌یابد و این کاهش، به دیواره عروق استراحت می‌دهد و همین موجب می‌شود تا در درازمدت، حتی آنها که به پرفشاری خون مبتلا هستند، تا حدی از شر بیماری‌های قلبی ناشی از آن در امان بمانند.

در این مطالعه، برای اندازه‌گیری میزان خواب واقعی فرد، از نوعی پایشگر مچی استفاده شده که به نظر می‌رسد دقت این روش، از بررسی کیفیت و میزان خواب در شرایط آزمایشگاهی بیشتر باشد. در روش‌های قبلی، فرد به اتاق خاصی با مانیتورها و دستگاه‌های مختلف اندازه‌گیری برده می‌شد تا بخوابد و این شرایط به طور واضح روی آرامش، کیفیت خواب و فشارخون حین خواب تأثیرگذار بود.

 همه در تأیید خوش‌خوابی
سیر پژوهش‌های اخیر، در جهت تقویت و تأیید خواب و خوب خوابیدن است؛ به طوری که مطالعات مختلف نشان می‌دهد کم‌خوابی موجب چاقی، ابتلا به دیابت، استرس و تنش روانی بیشتر، افسردگی، عمر کوتاه‌تر و شاخص‌های سلامت ضعیف‌تر می‌شود.

البته خواب بیش از حد هم برای سلامت ضرر دارد و این را مطالعه‌ای می‌گوید که سال گذشته در همین روزها نتایج آن منتشر شد.

در این مطالعه، حاصل کار محققان دانشگاه کالج لندن، مشخص شده افرادی که کمتر از حد طبیعی می‌خوابند، عمرشان کوتاه‌تر است، اما علت مرگ زودرس آنها، بیماری‌های قلبی و عروقی است، در حالی که افرادی که بیشتر از حد طبیعی می‌خوابند، از علل دیگر، غیر از بیماری‌های قلبی، فوت می‌کنند.

در مطالعه این محققان که در شماره اول دسامبر نشریه علمی «خواب»، وابسته به انجمن علمی مطالعات خواب چاپ شده، مشخص شده کسانی که 6 تا 8 ساعت در شبانه‌روز می‌خوابند، 110 درصد بیشتر از بقیه دچار مرگ زودرس ناشی از بیماری‌های قلبی می‌شوند و کسانی که بیشتر از 8-7 ساعت می‌خوابند نیز 110 درصد دچار مرگ زودرس می‌شوند.

این محققان می‌گویند: میزان خواب بهینه، چیزی بین 5 تا 6 ساعت است که طبق مطالعه آنها مشخص شده احتمال مرگ کمتر است.