دفتر و استودیوهای ضبط و استودیوهای دوبلاژ شبکه"نسمه" در حاشیه شهر بود. شبکه ای خصوصی که آن را فردی بنام نبیل القروی اداره می کند. او البته یک سوء سابقه هم بین ایرانی ها دارد زیرا 5 سال پیش بدلیل نمایش فیلم ضدایرانی"پرسپولیس" توسط دادگاه تونس جریمه شد.
فیلم "پرسپولیس" ساخته مشترک مرجان ساتراپی، کارگردان ایرانی مقیم فرانسه و ونسان پارونو، شامگاه هفتم اکتبر سال 2011 از این کانال تلویزیونی پخش شد و در تونس موجی از اعتراضات را برانگیخت.دادگاه جرم اصلی القروی را "برهم زدن نظم عمومی" و "توهین به ارزش های اخلاقی" اعلام کرد.
در دفتر کار القروی ، دو عکس یادگاری توی چشم می زند. یکی با برلوسکونی نخست وزیر سابق ایتالیا و دیگری با ابومازن. او می گوید با این دو نفر دوست است همانگونه که با مسئولان ارشد کشورش رفاقت دارد.
وی ادعا می کند راشد الغنوشی(رهبر حزب انقلابی النهضه) و پرزیدنت محمد الباجی قائد السبسی حاضر به مذاکره در محل کار نفر دیگر نبودند و این موضوع، کار را مشکل کرده بود. وقتی رئیس جمهور برای مداوا به فرانسه رفت، غنوشی را متقاعد کردم به اتفاق یکدیگر به عیادت او برویم. او هم قبول کرد و در بیمارستان،مذاکراتی صورت گرفت.
القروی می گوید عضو حزب نداء وابسته به رئیس جمهور بوده اما از 2سال پیش که پسرجوانش را از دست داده دل و دماغ سیاست را ندارد.
هدف تلویزیون"نسمه" بیش از هر چیز کسب پول و درآمد است. این را مدیر شبکه کتمان نمی کند و تصریح داردکه هزینه هایش را از طریق آگهی تامین می کند. او برای انکه بتواند به هدف خود دست یابد به دوبله سریالهای متعدد ترکیه و نیز امریکای لاتین می پردازد. وقتی آقای حمید فرزام از اعضای تیم رسانه ای ، از رسالت اخلاقی رسانه او سوال می کند ، مدیر "نسمه" بلافاصله می گوید اینگونه موارد از وظایف دولت است، نه من!
***
شبکه "M jyddv nidn" تقریبا هیچ ویژگی مشترکی با "نسمه" ندارد جز اینکه محل استقرارش بیرون از شهر است. انتخاب نقاط دور از شهر بدلیل ارزان بودن زمین و ساختمان و نیز دورماندن از ترافیک است.
این شبکه خصوصی تعلق به عناصر مذهبی تونس دارد و به لحاظ توان اقتصادی قابل مقایسه با نسمه نیست. هر چند پرانرژی بودن مدیران چندقسمتی که با آنها حرف زدیم، نشان نمی داد که اراده شان بخاطر کمبود امکانات مالی، سست شده باشد.
درخواست مشخص مدیران این شبکه این بود که بتوانند از نقاط مختلف جهان اسلام،و بخصوص جمهوری اسلامی ایران سریالها و تولیدات سینمایی را با قیمتی نازل دریافت کنند و با پخش آنها به جنگ رسانه هایی بروند که هدفشان گسترش بی اخلاقی و لائیسم است.
من به سهم خودم این خواسته را منعکس کردم تا شاید کسی در صداوسیمای عریض و طویل کشورمان آن را ببیند و اگر بوروکراسی حاکم اجازه می دهد برای درخواست مدیران رسانه ای که می خواهد مروج دین و اخلاق باشد کاری بکند.
***
در طول سفر،به صورت متراکم از رسانه های مختلف(اعم از مطبوعات،خبرگزاری ها، رادیو و تلویزیون) بازدید کردیم. نه اینکه بخواهم برای رسانه های ایرانی نوشابه باز کنم؛ اما واقعیت این است که همکاران تونسی مان را در مقایسه با خودمان کم توان یافتم و رسانه هاشان را ضعیف تر. آزادی بیان برای رسانه،شرط لازم است اما برای ارتقای کیفیت، شرایطدیگری هم مورد نیاز است. لابد اگر این انتقاد را نزد انها مطرح می کردیم، به اندازه خودمان غیرمتحمل می دیدیمشان!
نظر شما