استارت خصوصیسازی در ورزش را مهرعلیزاده در زمان ریاستش بر سازمان ورزش زد. در دوران او خصوصیسازی خیلی جدی گرفته شد اما بعد از آن همه چیز به سمت فراموشی رفت تا امروز مهرعلیزاده در مورد خصوصی سازی بگوید:«این یک عزم و اراده جدی میخواهد. ما آن موقع تا این حد که بورس را راضی کردیم که باشگاهها را قبول کنند خودش خیلی خوب بود. مدیرکل بورس آمد دفتر من و صحبت کردیم. ورود به بورس شرایطی دارد اما آنها قبول کردند که از یک سری شرایط چشمپوشی کنند. همه کارهایش انجام شد و در هیات دولت هم مجوز دادند. اما متاسفانه افتاد به ایام آخر دوران کاری من. اگر یادتان باشد من آن موقع خودم کاندیدای ریاست جمهوری بودم. احساس کردم اگر بخواهم این موضوع را در آن روزها پیگیری کنم ممکن است اینطوری برداشت شود که من قصد تبلیغات دارم. گفتم بعد از انتخابات این کار را انجام میدهم اما بعد از انتخابات هم به ما اعلام شد که شما این کار را انجام ندهید.البته آن زمان هنوز من رئیس سازمان بودم اما با توجه به اینکه مشخص بود رئیس سازمان تربیت بدنی عوض میشود ما این حق را به مدیران جدید دادیم که خودشان آن را به طور کامل انجام دهند و ما کار را زخمی نکنیم.آینده مدیریتی این است که امیدوارم با توجه به علاقهای که آقای سعیدلو دارد، این کار انجام شود. انصافا خصوصیسازی در زمینههای مختلف تمرین شده است.»
مهر علیزاده ادامه می دهد:« در خیلی از بخشها خصوصیسازی انجام شده است. اما نظر کارشناسی یک چیز دیگر میگوید. به نظرم مثل کارهایی که در بانکها و بیمهها انجام شده، فوتبال هم همانطوری میشود. الان ما حدود 12 تا بانک دولتی داریم که اینها دارند خصوصی میشوند. از طرفی 12 - 13 تا بانک خصوصی داریم. به قدری خصوصیها به طور اتوماتیک رشد میکنند که اصلا دیگر خصوصیسازی دولتیها بیاهمیت میشود. یعنی الان چند تا از این بانکهای بزرگ مثل صادرات و تجارت خصوصی شدهاند. ولی الان دیگر خصوصیسازی آنها آن اهمیتی را که یک زمانی داشت، ندارد. اصلا حالا اگر خصوصی نشوند نمیتوانند زنده بمانند. فکر میکنم در مورد دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هم همین اتفاق بیفتد. البته من دوست داشتم آن زمان خصوصی میشدند. سایر باشگاهها روزی به قدری فعال میشوند و به سمت خصوصیسازی میروند که دیگر خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس آن اهمیت گذشته را نخواهد داشت.»
متن کامل مصاحبه با مهرعلیزاده را اینجا بخوانید.