مهم ترین اظهارات دکتر محمود احمدی‌نژاد در دومین روز از سفر خود به استان مرکزی، در جمع دانشجویان دانشگاه تربیت معلم اراک را در ادامه به نقل از ایسنا بخوانید:
*کرسی‌های آزاداندیشی را شما باید برپا کنید و از شخصیت‌ها و چهره‌ها دعوت کنید و بخواهید که بیایند. از وزرا و مسوولان دولتی هم بخواهید که بیایند و به سوالاتتان پاسخ بگویند و اگر وزیر نیامد به من بگویید که مساله را بررسی کنم و در مقابل دانشگاه نیز تابلویی نصب و اعلام کنید که ما از فلان وزیر دعوت کردیم و نیامد.
* نقد درست و اساسا نگاه انتقادی و راضی نبودن به وضع موجود یک نعمت بزرگ الهی است. نباید انتظار داشته باشیم که جوان امروز به شرایط امروز کشور راضی باشد؛ چراکه در این صورت انگیزه حرکت از بین می‌رود. نگاه انتقادی به وضع موجود باید باشد. البته منظور من جنگ و دعوا نیست بلکه اصلاح‌گری است. کرسی‌های آزاداندیشی را شما برپا کنید و از روسای دانشگاه‌ها می‌خواهم که این فرصت‌ها را بگذارند تا دانشجویان مسائل خود را مطرح کنند و آن‌چه به ما و دولت برمی‌گردد تاکید دارم که مطرح شود و به سوالات پاسخ داده شود. در فضای صمیمی و البته به صورت جدی حرف‌های خود را مطرح کنید. ما زمانی موفق هستیم که جوان ما ذهنش درگیر مسائل مهم باشد. در این صورت است که پیشرفت اتفاق می‌افتد.
* ما در دانشگاه‌ها معاونت علمی تاسیس کردیم که برای تقویت بخش پژوهشی دانشگاه‌ها بود و هم‌اکنون سالانه بین 700 تا 800 میلیارد تومان بین صنعت و دانشگاه قرارداد منعقد می‌شود. این نشان می‌دهد که قطار پژوهش در دانشگاه به حرکت درآمده است، اما در ابتدای راه است. بنیاد نخبگان هم برای همین مساله تاسیس شده و ما اذعان داریم که در برابر استعدادهای جوشان کشور این کارها کافی نیست. در دولت نهم اختراعات ثبت شده 5 الی 6 برابر کل اختراعات قبل از دولت نهم بوده است. با این حال قبول داریم که مشکلات وجود دارد و ما برای حل آنها در ابتدای راه هستیم.
*چون روحیه‌ی خود من هم دانشجویی است، هیچ وقت نمی‌خواهم به سمتی بروم که بگو مگو درست شود. ما به دنبال ساختن و پیشرفت هستیم. در کشور کارهای خیلی زیادی وجود دارد. بعضی وقت‌ها من شرمنده‌ی همکارانم می‌شوم. آن‌قدر کار می‌کنند که وقتی به خانه می‌رسند بیهوش می‌شوند. نمی‌خواهم بگویم که دولت در اداره‌ی کشور تنهاست، که البته تنهاست، اما باید همه خود را برای کارهای بزرگ آماده کنیم و کشور را بسازیم.
مشکلات بخش مسکن
* مشکل مسکن در کشور ما خیلی طولانی است. هر چند سال یک بار مسکن با افزایش قیمت مواجه می‌شود که یک بار آن در اوایل دولت نهم اتفاق افتاد، البته برخی آن را تشدید کردند و تبدیل به یک جنگ تمام‌عیار علیه دولت نمودند. وی افزود:من در آن زمان در جلسات شورای عالی مسکن گفتم بیایید یک بار برای همیشه مشکل مسکن را در کشور حل کنیم که برخی گفتند چنین چیزی شدنی نیست و می‌گفتند که با دادن وام‌های اجاره و یا کارهای کوتاه‌مدت، بازار مسکن را آرام کنید، اما من اصرار داشتم که مسکن‌سازی در مقیاس میلیونی را شروع کنیم. در ابتدای دولت نهم از همکاران خواستم که سالی 200 هزار مسکن روستایی ساخته شود که این مساله تا امروز محقق شده است. از امسال خواستم که این رقم به 400 هزار واحد مسکن در روستاها افزایش یابد تا بتوانیم در عرض 10 سال کل روستاها را نوسازی کنیم. به لطف خدا در پایان دولت دهم مشکل مسکن را حل خواهیم کرد تا هرکس ازدواج کرد خانه‌ای برای زندگی داشته باشد.
رشد جمعیت وبیکاری
* برخی رشد جمعیت در کشور را منفی می‌دانند، اما من با این مساله مخالفم. رشد جمعیت هیچ‌گاه از نظر من موضوعی منفی نیست. نگاهی به زندگی بزرگان که بیندازید، متوجه می‌شوید که آنها در خانواده‌های پرجمعیت بزرگ شده‌اند. چه کسی می‌گوید که رشد جمعیت موجب فقر است؟ بحث کنترل جمعیت از ابتدا در اروپا مطرح شد که به دلیل رشد منفی جمعیت‌شان با موج مهاجرت به داخل کشورشان روبه‌رو هستند و این مساله موجب می‌شود که بافت جمعیتی‌شان تغییر کند.
*وقتی ما دولت را به دست گرفتیم 3 میلیون در کشور بیکار داشتیم و قرار بود سالانه 700 هزار شغل در کشور ایجاد شود که البته این رقم تا پایان برنامه‌ی چهارم باید به 870 هزار شغل در سال می‌رسید. ما امروز با 2 میلیون و 300 هزار بیکار مواجه هستیم و تلاش داریم تا پایان دولت رقم بیکاری را به صفر برسانیم.
صندوق توسعه‌ی ملی
*ما اساسنامه‌ی صندوق توسعه‌ی ملی را در اردیبهشت ماه با فوریت به مجلس داده‌ایم که قرار بود طی یک ماه آن را به تصویب برسانند، اما به هر دلیلی تا کنون این مساله محقق نشده است. ما با استفاده از این صندوق می‌توانیم 700 هزار شغل در سال بیشتر از آن‌چه پیش‌بینی شده بود ایجاد کنیم.
* البته بین قوا تقسیم کار شده است و به نظر من ساز و کارهای تعیین شده در این زمینه عالمانه نبوده است؛ چرا که این ساز و کارها از 100 سال پیش تا کنون تغییر نکرده؛ در حالی که در طول این سال‌ها همه‌ی کارها پیچیده‌تر شده است و من در نامه‌ای که خدمت مقام معظم رهبری نوشتم با این هدف بود که می‌خواستم برای باز شدن برخی از گره‌ها تدبیری صورت گیرد.
* به نظر من می‌شود مشکلات را حل کرد. اگر مانع نشوند و بشود جلوی برخی لفت و لیس‌ها را گرفت، می‌توان کاری کرد که هیچ بیکاری در کشور وجود نداشته باشد. آقایی وجود دارد که 180 میلیارد تومان از بانک پول گرفته، اما آن را پس نمی‌دهد و وقتی می‌گوییم که بانک از او شکایت کند، می‌گویند که او تخلفی نکرده است، حتی خلاف شرعی هم مرتکب نشده، بلکه تنها نقض عهد کرده است. این در حالی است که بسیاری از جوانان ما نیازمند منابع برای فعالیت هستند.
*دولت فشار وارد می‌کند که بتواند اینها را برگرداند، در بنگاه‌های کوچک چند صد هزار طرح در نوبت هستند، اما منابع نداریم که به آنها بدهیم. به فضل الهی ما کار خود را انجام می‌دهیم، اما بدانید که کار سخت است و ما تلاش داریم که حداقل ساحت دولت را از این مفاسد پاک کنیم. این یک مبارزه‌ی تمام‌عیار است.
فردی از من خواست وزارت نفت را به او واگذار کنم
*فردی نزد من آمده بود و می‌گفت که دو جناح در کشور وجود دارند که برای بقای انقلاب باید کار کنند، وقتی مردم از یکی از آنها خسته شد، سراغ آن یکی بروند و از من خواست که شرکت‌هایی را از وزارت نفت به قیمت دفتری به آنها واگذار کنم که آنها هم با اداره‌ی آن بتوانند هزینه‌های جناح خود را تامین کنند که من هم به او گفتم یک لیست از این شرکت‌ها را به من بدهد که او هم لیستی از شرکت‌های پرسود وزارت نفت را تهیه کرد و به من داد. نامه را از او گرفتم و گفتم از تو چنین توقعی ندارم که چنین خواسته‌هایی از من داشته باشی.
آمریکا هر روز برایمان پیام می فرستد
*در این سفر دیداری با یکی از روسای جمهور داشتم که درباره‌ی برخی مواضعش از او سوال کردم، او هم برخی از نگرانی‌های کشورهای زورگو را مطرح کرد و این‌که نگرانند ایران به سمت ساخت بمب اتم برود. من در پاسخ به او گفتم که مگر شما این سخنان را باور کرده‌اید؟ و بعد به او گفتم که اتحادیه اروپا بعد از تحریم‌های یکجانبه معاملات تجاری خود را با ما افزایش داده است. آمریکا هم هر روز به ما پیغام می‌فرستد. حواستان باشد که کلاه سرتان نرود. رییس‌جمهور دیگری در این اجلاس به من گفت که فلانی نمی‌ترسی که آمریکا به کشورتان حمله کند؟ که من در پاسخ گفتم که هیچ کشوری نمی‌تواند چنین غلطی را مرتکب شود و چنین جرأتی را ندارد.
روند مساله هسته ای ایران در سال‌های اخیر
* متاسفانه در مقطعی فردی از داخل کشورمان اطلاعاتی را به آنها می‌داد و از آنها می‌خواست که هرچه سریع‌تر علیه ما قطعنامه صادر کنند. ما نیز در مذاکرات با آنها می‌گفتیم که اطلاعات غلط به دست شما نرسد. ما تسلیم بشو نیستیم. حالا آمده‌اند و می‌گویند می‌خواهیم گفت‌وگو کنیم. ما همیشه اهل گفت‌وگو و اهل منطق هستیم.
*حالا هم اعلام می‌کنیم که حقوق قطعی هسته‌یی ایران مثل استقلال کشورمان است و باید پذیرفته شود. در مورد سایر مسائل مانند مواد غنی شده‌ی هسته‌یی و سایر مسائل و مشکلات جهان حاضریم با آنها همکاری کنیم. آنها شش کشور هستند، ما هم یک کشور. همه‌ی آن شش کشور حرفشان یکی است و مدل اداره‌ی جهانشان یکی است. ما با آنها متفاوت هستیم و حاضریم با آنها همکاری کنیم ،اما حد و مرز و حقوق ملت ما سر جایش قرار دارد.
* آنها تحریم‌ها را لغو کنند، هرچند که در ما اثری نداشته است. این به نفع همه است. مسیری که آنها قبلا انتخاب کرده‌اند بن‌بست بود. بهترین راه همکاری است، اما اعلام می‌کنیم که ما هیچ ظلمی را علیه هیچ ملتی نمی‌پذیریم. هزار سال هم بگذرد وحشی‌های صهیونیست را به رسمیت نمی‌شناسیم. تجاوز، اشغال و بی‌احترامی به ملت‌ها را به رسمیت نمی‌شناسیم و همه‌ی اینها باید حل شود.
* ما در داخل کشور افرادی را تجربه کردیم که تا فشار زیادی وارد می‌شد به ما پرخاش می‌کردند و وقتی فضا آرام می‌شد، می‌گفتند که اصل فناوری هسته‌یی را ما درست کرده‌ایم. ممکن است برخی وقتی فضا عوض شود، سوپرانقلابی شوند، اما بدانید تا وقتی این دولت هست، به اندازه‌ی سر سوزنی از حقوق ملت عقب نخواهیم نشست و البته اهل تدبیر هستیم و دقیق‌ترین سیاست‌های مدبرانه را به کار می‌گیریم و در عین حال اهل گفت‌وگو و همکاری هم هستیم.
/ش ف