نزدیک یک دهه است که خبرگان صنعت نشر مرتب به مسولان گوشزد می‌کنند که اوضاع کتابفروشی‌های کشور وخیم است، توقع این بود که شرایط ساماندهی و آسایش کتابفروشیها از سوی مسولان فراهم می‌شد، اما در عمل این اتفاق نیفتاد.
مثلا قانون معافیت مالیات بر درآمد ناشران و کتابفروش را مجلس مصوب کرد، ولی 9 ماه بعد در بازنگری مجدد این قانون، کتابفروشان حذف شدند.البته این مساله فقط محدود به این یک مورد نیست.در حوزههای دیگری هم از این دست مسائل به چشم میخورد.
مشکل دیگر گران شدن سرقفلی‌ها است ، بنگاههای اقتصادی برای خرید سرقفلی به کتابفروشان مراجعه می‌کنند و آن‌ها نیز به دلیل نداشتن انگیزه، و اوضاع بد اقتصادی راضی به واگذار کردن سرقفلی‌شان میشوند.
مساله این است که اگر کاربری فرهنگی شکل می‌گرفت، ورودی‌های ما بیشتر از خروجی‌هایمان می‌شد، در حالی که این موضوع الان برعکس شده است و ما خروجی‌هایمان بیشتر است.یعنی تعداد کتابفروشیهایی که از گردونه خارج میشوند بیشتر از کتابفروشیهایی است که راه میافتند.
به نظرم بسته شدن کتابفروشی‌های کریمخان آغاز ماجرا است و این اتفاق در دیگر نقاط تهران و سایر شهر ستانها هم به تدریج رخ خواهد داد.
امیدواریم مسولان دلسوز فرهنگی کشور کمکی در این مورد بکنند و نگذارند این موج تعطیلی ها ادامه پیدا کند تا دیگر شاهد بسته شدن یک کتابفروشی نباشیم.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران
52