هنوز هیچ‌چیز قطعی نیست. ایران از گروه خود بالا رفته است و در آن سو،استرالیا و کره‌جنوبی که در کنار بحرین و هند گروه مرگ این رقابت‌ها را تشکیل داده بودند، با کسب امتیازات دو بازی اول گروه C روی کاغذ حریفان دشواری هستند. روی کاغذ ایران باید با یکی از این دو تیم در مرحله بعد بازی کند، دیداری که دشواری‌های خاص خود را خواهد داشت. اما کدام حریف برای بازی مرحله یک‌چهارم بهتر است؟ حشمت مهاجرانی سرمربی ایران در جام‌جهانی 1978 پاسخ می‌دهد: «خب معلوم است، کره‌جنوبی.»
او علت خود را روشن بیان می‌کند: «ما همیشه نشان داده‌ایم مقابل تیم‌های فیزیکی و قدرتی مشکل داریم. عراق اگر توانست در ابتدای بازی مقابل ما برتر باشد به دلیل همین بازی فیزیکی بود. به نظر من تیم‌ملی اگر بخواهد مقابل استرالیا بازی کند به مشکل می‌خورد. فوتبال این کشور چیزی نزدیک به فوتبال انگلیس است و ما قطعاً مقابل کره‌جنوبی کار راحت‌تری خواهیم داشت.» او به بازی سال 1997 تلنگری می‌زند و می‌گوید: «ما آن بازی را بردیم اما چطور؟ عابدزاده ستاره بازی بود و اگر او را در ترکیب نداشتیم قطعاً می‌باختیم و به جام‌جهانی نمی‌رسیدیم.»
اما مهدی هاشمی‌نسب مدافع اسبق تیم‌ملی نظر مهاجرانی را قبول ندارد. او معتقد است ما به استرالیا بخوریم بهتر است: «بله، این نظر من است. با احترامی که به نظر مهاجرانی و سایر کارشناسان می‌گذارم اما به اعتقاد من کره‌جنوبی حریف سخت‌تری است. به نظر من تیم‌ملی مقابل حریفان سرعتی بیشتر به مشکل می‌خورد. مثلاً شما به همین بازی عراق توجه کنید. چطور ما این بازی را بردیم؟ وقتی توانستیم از نظر فیزیکی بر حریف غالب شویم بهتر بازی کردیم. ما جنگ فیزیکی را از این تیم بردیم و برنده شدیم.» او با همین دلایل، بازی با استرالیا را بهتر می‌داند: «اصلاً شک نکنید. ما نباید گول برد یک بر صفر خود در بازی آخر در خاک کره را بخوریم. این بازی‌ها شرایطش کامل فرق می‌کند. این کره زمین تا آسمان با آن تیم فرق می‌کند و قطعاً می‌تواند برای ما دردسر بیشتری داشته باشد.»
اما کارشناسان دیگری هم هستند که با حرفهای هاشمی‌نسب مخالفت می‌کنند. رضا شاهرودی یکی از آنها‌ست: «من کاری ندارم کارشناسان دیگر چه می‌گویند ولی به نظرم هر دو تیم خوب هستند. اما من خودم کره‌جنوبی را به استرالیا ترجیح می‌دهم.»
شاهرودی که در آن بازی تاریخی مقابل استرالیا برای تیم‌ملی بازی کرد و تعویض شد، معتقد است بازی مقابل این تیم سخت‌تر است. «قطعاً همین‌طور است. 7، 8 بازیکن این تیم در لیگ‌برتر انگلیس بازی می‌کنند و نسبت به بازیکنان کره حرفه‌ای‌تر هستند. به نظرم استرالیا بزرگترین تیم این جام است. آنها هم از نظر فیزیکی و هم از نظر تکنیکی خوب هستند در حالی که کره بیشتر یک تیم سرعتی است. سابقه نشان داده مقابل تیم‌های شرق آسیا هم راحت‌تر بازی می‌کنیم.» او و مهاجرانی تنها مخالفان هاشمی‌نسب نیستند. مهدی پاشازاده بازیکن اسبق تیم‌ملی که او در آن بازی تاریخی مقابل استرالیا به میدان رفت، رویارویی با کره‌جنوبی را بهتر می‌داند: «بله، قطعاً بازی با این تیم به نفع ماست.» او دلایلش را در این جملات خلاصه می‌کند: «فوتبال استرالیا به انگلیس خیلی نزدیک است. آنها با سبک جدیدی به فوتبال خود سرعت می‌دهند و در کنار آن از تاکتیک و قدرت خوبی استفاده می‌کنند. آنها بازیکنانی مانند هری کیول دارند که در نه تنها باتکنیک است بلکه هوش بالایی دارد. به نظرم آنها بدشانس هستند و به حق واقعی خود در فوتبال نرسیده‌اند.» اما دلیل پاشازاده برای بازی با کره چیست؟ «خب، کره دارد برای جام‌جهانی برنامه‌ریزی می‌کند. آنها ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه دارند که چنین چیزی را ثابت می‌کند. به نظرم آنها شکننده‌تر از استرالیا هستند و ما به دلیل تجربه زیادی که از بازی مقابل کره داریم، راحت‌تر می‌توانیم مقابلشان بازی کنیم.» پاشازاده در کنار اینها، سه دلیل دیگر هم برای رویارویی با کره‌جنوبی دارد: «اول اینکه ما در سال‌های اخیر مقابل تیم‌های آسیای‌‌شرقی خوب نتیجه گرفته‌ایم و جلوی کره هم وضعیت‌مان همین بوده است. دوم اینکه قطبی شناخت زیادی از فوتبال کره‌جنوبی دارد و این یک امتیاز مثبت است. دلیل سومم به این برمی‌گردد که نباید با استرالیایی‌ها بازی کنیم چون ممکن است دق‌‌دلی آن بازی تاریخی را سر ما خالی کنند!» دلیل سوم او از سوی کارشناسان دیگر پذیرفته شده نیست، هر چند کسی دوست ندارد خاطره خوش استرالیا از خاطر فوتبال ایران پاک شود.
مهاجرانی یکی از مخالفان است: «در فوتبال حرفهای چنین طرز تفکری وجود ندارد. ممکن است آنها انگیزه داشته باشند ولی اینطور نیست که به نمایندگی از بازیکنان سال 1997 در زمین بازی کنند.»
مهدی هاشمی‌نسب هم آن را تأیید نمی‌کند: «من حرف آقای مهاجرانی را تأیید می‌کنم. ممکن است انگیزه باشد ولی اینطور نیست که بگویم برای انتقام می‌آیند. فوتبال قابل پیش‌بینی نیست.»
151 40