به گزارش خبرآنلاین، چاپ دوم «معجون عشق» حاوی گفت‌وگوهای یوسف علیخانی با نویسنده‌های معروف به عامه پسند مانند «ر. اعتمادی»، «فهیمه رحیمی»، «امیر عشیری»، «نازی صفری»، «مریم ریاحی» و... روانه بازار نشر شد. در این کتاب با 14 نویسنده عامه پسند که آثارشان جزو پرفروش‌ترین آثار این حوزه است و خواننده ها اغلب آنها را می شناسند، گفتگوهای جالبی انجام شده است.
نازی صفوی متولد 1346 در تهران با انتشار رمان «دالان بهشت» به وسیله نشر ققنوس در سال 1378 در میان خوانندگان به عنوان نویسنده‌ای خوش‌خوان مورد توجه قرار گرفت. صفوی از جمله نویسنده‌هایی است که بسیار خوش‌اقبال بود چرا که با اولین اثر، شهرت قابل توجهی برای خود دست و پا کرد. «دالان بهشت» تاکنون 32 بار تجدید چاپ شده است. رمان دیگر صفوی با عنوان «برزخ اما بهشت» نیز این روزها خوانندگان خود را دارد.
آنچه می‌خوانید گزیده ای از گفتگوی منتشر شده با این نویسنده در کتاب «معجون عشق» است که خبرآنلاین با اجازه ناشر در فضای وب منتشر می‌کند:
*به «دالان بهشت» نرفتم اما «آق پری» را که تصویر کردم از نزدیک دیدم. خودم آنجا بودم و واقعا آن تکه‌هایی که حالا در کتاب هست، خودم دیدم. یادم هست وقتی به آنجا رفته بودم هیچ قلم و کاغذی هم همراهم نبود. پشت یک جعبه دستمال کاغذی نوشتمش، آن تصویر و منظره مه را. در مسافرت بودم.
*نوشتن برای من شغل نیست. نتوانست من را مجاب کند. برای من کسب نشد. برای من عشق بود. احساس کردم که این چه وسیله قشنگی است که می‌شود به وسیله آن با خیلی ارتباط برقرار کرد. این آدم‌هایی که اینقدر صحبت می‌کنند، دغدغه فرهنگی دارند- که ندارند- مثل همه چیز دغدغه‌یابی که خیلی هنر است. حل دغدغه مهم نیست. همه می‌گویند ما دغدغه فرهنگی داریم. کو دغدغه فرهنگی‌تان؟ من ادعای نویسندگی ندارم برای همین هم خیالم راحت است. خیلی به جمع‌های نویسندگی و روشنفکری که می‌نشینند و درباره کتاب‌ها صحبت می‌کنند، رفتم اما خودم را بر اساس تعاریف موجود نویسنده ندیدم. نوشتن برای من این بود. به نظر من اسلوبی که برای نوشتن هست، وحی مُنزل نیست، سلیقه است. عقیده است...شاید نوشتن هم نوعی راه برای رسیدن به خداست. می‌بینیم همه جا می‌خواهند مهندسی نوشتن را یاد بدهند، من جزو آدم‌هایی نیستم که بخواهم مهندسی یاد بگیرم. نوشتن، یک جور خلاقیت است؛ مثل شعر گفتن. خودش می‌آید. شما را مجبور می‌کند به نوشتن. شما نمی‌توانید به خودتان فشار بیاورید و بنویسید، به نظرم چیزی می‌شود که برای دیگران قابل توجه نمی‌شود.
*شاید اون عشقی را که من نسبت به مادربزرگ خودم داشتم به خانم‌جون «دالان بهشت» هم منتقل شده؛ اون شیطنت و حاضرجوابی‌هایش. خوشحالم که خانم جون دلنشین است. همه دوستش دارند. فرق نمی‌کند مرد و زن و سن بالا و سن پایین؛ همه دوستش دارند.
*یک بار توی خیابان خانمی را دیدم که خرید کرده بود. یک شب سرد بود طرف‌های خیابان پلیس. سبزی خریده بود و معلوم بود که چقدر خسته است و داشت برمی‌گشت. توی یک دستش «دالان بهشت» بود؛ له و لورده. داشت با آن وضعیت، کتاب را می‌خواند. اینقدر دلم می‌خواست بروم جلو و بهش بگم که خانم کجای کتاب هستی؟ و چه چیز کتاب باعث شده اینطور محوش بشوی. سبزی‌هاش داشت می‌ریخت.
*ذهن من خودش سانسور دارد. یک حیای خاصی نسبت به یک سری چیزها دارد. من خوشحالم که پسرهای دانشجوی دانشگاه الکترونیک که معمولا اهل مطالعه نیستند، برای من نامه نوشتند که خانم صفوی! ما رفتیم از طرف دانشگاه به حج عمره. پسری هم‌اتاق من بود، کتاب شما دستش بود و می‌خواند. من تا توانستم متلک به او گفتم که خجالت نمی‌کشی مثل دخترترشیده‌ها، رمان می‌خوانی. گفت بگذار بخوانم، تمام بشود می‌دهم بهت ببینی چیه. گفت نصفه شب تمام کرده و انداخته بود پای تخت من. صبح که بیدار شدم دیدم اون هنوز خوابه. «دالان بهشت» را گرفتم دستم. بعد برای من نوشته بود که آمده ایران و تصمیم گرفته بود هرطور شده نویسنده کتاب را پیدا کند. نوشته بود من کتاب را زمین نگذاشتم فردایش. دوستم بیدار شد. گفت دیدی چرا می‌خوانم؟ نوشته بود در عمرم رمان نخوانده بودم اصلا هم پسر احساساتی نیستم ولی با این کتاب گریه کردم. با این کتاب احساس کردم که چقدر احتیاج دارم عاشق باشم.
علاقمندان برای تهیه کتاب «معجون عشق» و سایر کتاب‌های نشر آموت می‌توانند با شماره تلفن 66408640 پخش ققنوس تماس بگیرند. این کتاب خواندنی که به تازگی به چاپ دوم رسیده است، در 342 صفحه با قیمت 7500 تومان روانه بازار نشر شده است.
ناشران و نویسندگان کشور می‌توانند برای معرفی آثار و تازه‌های خود با نشانی Ketab@khabaronline.ir مکاتبه کنند.
191/60