احسان محمدی، کارشناس رسانه و دارنده دکترای فرهنگ و ارتباطات در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به این پرسش که در چه شرایطی رسانه به سمت سلبریتی‌ها می‌رود؟ گفت: «وقتی شما خودتان را جای مدیران
تلویزیون قرار می‌دهید، می‌دانید که یکی از مهمترین اتفاقات جلب مخاطب است؛ یعنی تلویزیون مثل هر رسانه‌ی دیگری برای جلب مخاطب بیشتر طبعاً دنبال این است که خودش را جذاب و ویترینش را جذاب‌تر کند. مدتی است صحبت مجریان مطرح شده است. یکی از مدیران ارشد سیما چنین مطرح کرده بود که شرط به کارگیری سلبریتی‌ها در تلویزیون این است که آنها ادب ارتباط برقرار کردن با مردم را داشته باشند؛ از آن طرف بعضی از مجریان قدیمی گفته‌اند نباید این اتفاق بیفتد؛ سلبریتی‌ها جایشان در تلویزیون نیست و باید یک چیزی هم بدهند تا مجری شوند.»
نمی‌شود انکار کرد که بخشی از مخاطبان به خاطر سلبریتی‌ها تلویزیون را روشن می‌کنند
وی ادامه داد: «ما همیشه در حافظه‌مان بازیگرانی مثل شهاب حسینی را داشتیم که از اجرای برنامه «اکسیژن» وارد عالم بازیگری شد. از طرفی کلی بازیگر می‌شناسیم که مجری شده‌اند؛ از کامران تفتی گرفته تا پژمان بازغی، از اکبر عبدی تا مهران مدیری، از سروش صحت تا رامبد جوان که اینها را اول با سینما می‌شناسیم. اما نمی‌شود انکار کرد که بخشی از مخاطبان به خاطر سلبریتی‌ها تلویزیون را روشن می‌کنند این همان عنصر جذابیت است که طبعاً مدیران شبکه برای پربیننده کردن شبکه‌شان از آن استفاده می‌کنند.»
محمدی سپس یادآور شد: «خود مدیران می‌دانند که برخی سلبریتی‌ها حتی نمی‌توانند از روی متن هم درست بخوانند اما می‌دانند که سلبریتی‌ها جذابیت می‌آورند و شما نمی‌توانید یک رسانه را سرزنش کنید برای اینکه تلاش می‌کند مخاطب بیشتری به دست آورد؛ البته نه به هر قیمتی.»
این کارشناس رسانه با بیان اینکه انتخاب یک سلبریتی دم‌دست‌ترین انتخاب برای دیده شدن یک برنامه در تلویزیون است، در عین حال گفت: «چیدن این افراد در تلویزیون مثل چیدن ویترین است؛ به عنوان مثال خیلی از روزنامه‌ها و مجلات عکس سلبریتی‌ها را روی صفحه یک خود می‌گذارد برای اینکه خیلی از خوانندگان محتوا برایشان مهم نیست، چرا که روی جلد را دوست دارند.»
سلبریتی محور شدن موج کوتاهی است
محمدی درباره سلبریتی محور شدن اظهار کرد: «به اعتقاد من این اتفاق یک موج بسیار کوتاه است؛ به عنوان مثال شاید ابتدا ببینید هزاران نفر محمدرضا گلزار را در تلویزیون می‌بینند اما شاید در قسمت سوم از خودشان بپرسند خب که چی؟! بنابراین باید گفت تلویزیون نمی‌تواند به صرف آوردن سلبریتی به عنوان مجری بیننده وفادار تولید کند؛ چراکه مهمترین اتفاق این است که ما مخاطبان وفادار داشته باشیم. از طرفی نگه داشتن بیننده تلویزیون در این عصر با توجه به افزایش شبکه‌های اجتماعی داخلی و خارجی کار دشواری است از این منظر می‌توان یک نوع همدردی با تلویزیون داشت.»
این کارشناس فرهنگ و رسانه در پایان با اشاره به دشواری‌های اجرا در تلویزیون یادآور شد: در حال حاضر اگر از هر کسی بپرسید، دوست دارد مجری تلویزیون شود، حتی کسانی که مدعی هستند اصلاً تلویزیون نمی‌بینند و با تلویزیون قهرند. اما باید گفت بین ادعا و عمل، زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد. به عنوان مثال در حوزه ورزش بسیاری از افراد مطرح چه خبرنگار و چه ورزشکار مدعی هستند که می‌توانند در تلویزیون مجری گری کنند، اما وقتی این مجال به آنها داده می‌شود واقعاً نمی‌توانند، چرا که وقتی شما مجری هستید باید دامنه لغات، اشراف به موضوع و توان بداهه‌گویی در لحظه را داشته باشید آن هم بدون گاف؛ بنابراین پیاده کردن این ماجرا در جلوی دوربین خیلی متفاوت است تا زمانی که شما در خانه جلوی مبل لم داده‌اید. باید گفت تعداد کسانی که به عنوان کارشناس می‌توانند در تلویزیون حضور داشته باشند خیلی کم است و این امر، دست مدیران تلویزیون را واقعاً می‌بندد.
۵۷۵۷