همچنین علی مطهری، نماینده تهران و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، ضمن اشاره به سفر آبه شینزو به تهران، در خصوص هدف سفر او گفت: به درستی نمی‌دانم که هدف او از سفر به تهران چیست، اما به نظر می‌رسد نخست‌وزیر ژاپن بیشتر به دنبال منافع اقتصادی کشورش است.
او تاکید کرد: ژاپن در حال حاضر، بر اثر تحریم‌ها آسیب می‌بیند و یکی از انگیزه‌های نخست‌وزیر ژاپن از سفر به تهران تامین منافع خودشان است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: ما اطلاعی از پیام آنها در این سفر نداریم و باید دید حامل چه پیامی هستند.
واکنش بروجردی به سفر نخست وزیر ژاپن به ایران
همچنین ایسنا نوشت:
یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با بیان اینکه سفر نخست وزیر ژاپن به ایران در راستای انجام دیدارهای دوجانبه است گفت که با توجه به افزایش سطح مناسبات ایران و ژاپن و اراده طرفین برای تقویت روابط، سفر نخست وزیر ژاپن به ایران انجام می‌شود.
علاءالدین بروجردی با اشاره به سفر نخست وزیر ژاپن به ایران گفت: اصل این سفر برای انجام دیدارها و مناسبات دوجانبه است. ما با ژاپنی‌ها رابطه طولانی داریم که بعد از انقلاب رو به گسترش رفته است. قطعاً در این سمت گام‌های بلندتری برای تقویت رابطه برداشته می‌شود.
به گفته وی، ایران و ژاپن به سطح مناسب‌تری از روابط نسبت به گذشته رسیده‌اند. آنها اراده‌ای برای تقویت روابط داشته که این موضوع به نیاز بسیار بالای ژاپن به انرژی گره می‌خورد. آنها به خوبی نقش ایران را در حفظ امنیت منطقه به خصوص موضوع انرژی می‌دانند که تمامی این عوامل دست به دست هم داده تا چنین سفری انجام شود.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین با اشاره به سفر وزیر خارجه آلمان به ایران گفت: البته اینگونه سفرها جدید نیست. به خصوص که در دهه گذشته دو بحران بزرگ در منطقه را پشت سر گذاشته‌ایم. یعنی بحران حاکم بر سوریه و عراق که جمهوری اسلامی ایران با همکاری نیروهای نظامی دولت‌های این کشور موضوع را حل کرد و توانست آمریکا و سیاست‌هایش را شکست دهد. این نشان دهنده تأثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران در تحولات منطقه است. بر همین اساس کشورها می‌دانند که بدون حضور و نظرات ایران مشکلات منطقه حل نمی‌شود. کما اینکه سیاست ما هم برقراری صلح و امنیت پایدار در منطقه است.
میانجیگری به جایی خواهد رسید؟
صادق زیباکلام نیز در یادداشتی در آرمان به سفر شینزو آبه به ایران واکنش نشان داد. در بخشی از این یادداشت آمده است؛
سخنی دور از ذهن و عجیب نیست اگر گفته شود که بسیاری نه تنها در منطقه، بلکه در بیرون از منطقه خاورمیانه مشتاقانه منتظر نتایج میانجیگری‌هایی هستند که این روزها در تهران مشاهده می‌شود. در روزهای اخیر وزیر امور خارجه آلمان آمد و امروز نخست وزیر ژاپن می‌آید و دیگران نیز تماس‌هایی داشته‌اند. همه بی‌صبرانه منتظرند تا ببینند که میانجیگری‌ها راه به جایی خواهد برد یا نه؟
قطعا اگر آقای شینزوآبه زمینه‌هایی برای احتمال پیشبرد میانجیگری نمی‌دید به ایران سفر نمی‌کرد یا حداقل با اعزام وزیر امور خارجه یا یکی از مشاورینش، خود نخست وزیر به سرمایه‌گذاری روی این مساله نمی‌پرداخت، اما اینکه خود آقای آبه به تهران آمده و قرار است که با مقام معظم رهبری نیز دیدار داشته باشد، حکایت از آن دارد که موضوع جدی است.
دلیل دیگر جدیت کار آن است که یقینا مذاکرات میان آبه و ترامپ در حدود دو هفته پیش در ژاپن باعث شد که آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها روزنه امیدی در میانجیگری ببینند. خواسته مشخص ایران این است که از سوی آمریکایی‌ها به رسمیت شناخته شود و مساله تغییر رژیم یک بار برای همیشه کنار رود. اگر این مساله اساسی میان ایران و آمریکا حل شود آن زمان مساله آمریکاستیزی و دشمنی با آمریکا نیز عملا کنار گذاشته خواهد شد. می‌ماند فهرست گسترده از موضوعاتی که میان دو کشور مساله‌ساز بوده است.
واقعیت امر بر آن است که ایران و آمریکا برای حل مشکلات منطقه‌ای و بین‌المللی به یکدیگر نیاز دارند. همه می‌دانند که بدون همکاری ایران و آمریکا مساله آینده اعراب حل و فصل نخواهد شد، ضمن اینکه همکاری ایران و آمریکا در مقابله با داعش در عراق و سوریه سرنوشت‌ساز بود. بنابراین در بسیاری از مسائل مهم خاورمیانه اتفاقا ایران دارای استراتژی مشترکی است. درخصوص خواسته‌های ایران و آمریکا از یکدیگر توافق اولیه وجود دارد. اگر تندروهای آمریکایی را کنار بگذاریم، می‌دانیم که بدنه آمریکایی‌ها جمهوری اسلامی را به رسمیت می‌شناسند و جدای از فتوای مقام معظم رهبری، در عمل نشان داده که تمام بازرسی‌های آژانس ظرف چند سال گذشته حکایت از آن داشته که ایران به تمام مفاد تعهدات خود در چارچوب NPT وفادار بوده است.
بنابراین خواست ایران و آمریکا در مقابل هم تا حد زیادی به انجام رسیده و سایر مشکلات را می‌توان با مذاکره حل کرد. همچنان که می‌دانیم میان چین و آمریکا، روسیه و بسیاری از متحدینش اختلافات زیادی وجود دارد، اما وجود این اختلافات باعث نمی‌شود که دشمنی مادام‌العمر میان پکن و این کشورها برقرار باشد. لذا ایران به شرطی که آمریکا دست از اقداماتش علیه ملت ایران بردارد، می‌تواند درباره گزینه‌های دیگر فکر کند.
27219