آنقدر کم که به زحمت می‌توان نام اکران عمومی را بر آن گذاشت اما نکته‌ای که همین اکران محدود «در جستجوی فریده» به ما ثابت کرد و عمیقاً هم باعث خوشحالی‌مان است، این بود که فیلم مستند هم می‌تواند پای تماشاگران را به شکل گسترده به سالن‌های سینما بکشاند، آن هم به شکلی که بعضاً چندباره به دیدن فیلم بروند و به شکل خودجوش برای آن تبلیغ کنند و تماشای آن برایشان همانقدر (اگر نگوییم بیشتر) لذت‌بخش بوده باشد که تماشای یک فیلم از سینمای داستانی.
این استقبال مردمی را بگذارید کنار سانس‌ها و سالن‌های نمایش محدود و نداشتن ابزارهای تبلیغاتی گسترده و... که اگر این شرایط فراهم می‌شد، قطعاً میزان فروش و تعداد مخاطبان فیلم بسیار بیشتر از آمار فعلی می‌بود.
اما حالا که بستر نمایش فیلم‌های مستند در سینماها، فراتر از همین چند سانس محدود هنروتجربه در چند سالن محدود چند شهر محدود ایران نیست، باید به فکر امکان‌های نمایشی دیگری بود که فرصت تماشای فیلم‌ها را به شکل گسترده‌تر برای علاقه‌مندان آنها فراهم کند. یکی از این امکان‌ها اکران اینترنتی است که تماشای فیلم را برای هر کسی در هر جای دنیا ممکن می‌سازد.
اکران اینترنتی«در جستجوی فریده» این روزها شروع شده و ما امیدواریم که بخشی از محدودیت‌های اکران سینمایی را برای این فیلم جبران کند و کسانی که در داخل و خارج از کشور موفق به دیدن فیلم نشدند، بتوانند از این طریق به تماشای آن بنشینند. در واقع می‌توان گفت که این اکران، ادامه همان اکران عمومی است اما حالا نه در سالن‌های سینما، بلکه بر بستر اینترنت؛ با هزینه کمتر و بدون محدودیت زمانی برای تماشای فیلم در طول شبانه‌روز.
به امید اینکه امکان نمایش فیلم‌های مستند بیشتر شود و مخاطبان هم به سینمای مستند مشتاق‌تر و دل ما هم به فیلم ساختن گرم‌تر.
۵۷۲۴۳