با توجه به فضایی که در مجلس، جامعه و میان مراجع معظم تقلید وجود دارد فکر می‌کنم بهترین گزینه برای خود آقای مشایی این است که از مسئولیت پیشنهاد شده از جانب رئیس‌جمهور کناره‌گیری کنند.
نمایندگان مجلس ولو اصولگرا نسبت به آقای مشایی موضع دارند و نسبت به این انتصاب واکنش نشان دادند. مراجع تقلید هم بارها درباره ایشان اعلام موضع کردند و مراتب نارضایتی خود را اظهار داشتند. حتی سطوح مختلف مردم از برخی رفتارهای رحیم مشایی گلایه‌مندند، به این ترتیب احتمالی برای حضور ایشان نمی‌بینم. به علاوه در حال حاضر هنوز در دولت نهم هستیم و تا برگزاری مراسم تحلیف و آغاز کار دولت دهم فاصله داریم. هنوز زمان آن نرسیده که آقای مشایی به عنوان معاون اول دولت دهم بخواهد کارش را شروع کند.
اما اگر بنا به گفته رئیس‌جمهور این سمت برای زمان باقی‌مانده دولت نهم در نظر گرفته شده باشد، معتقدم حضور مشایی به عنوان معاون اول رئیس‌جمهور حتی برای زمان کوتاه دولت نهم هم مناسب نیست و در تعامل میان مجلس و دولت آثار منفی به دنبال خواهد داشت. استعفای آقای مشایی یا برکنار شدن او توسط خود رئیس‌جمهور می‌تواند به تعامل دولت با گروه‌ها، احزاب و دیگر تشکل‌های سیاسی کمک و وجه قابل قبولی از دولت ارائه کند. هرچند از ابتدا نباید این انتصاب صورت می‌گرفت. با توجه به گستردگی نارضایتی از این انتصاب چه در سطح نمایندگان مجلس و چه در سطح نخبگان، مردم و مراجع، حضور رحیم‌مشایی در سمت معاون اولی رئیس‌جمهور امری محال است. ابقای مشایی در این سمت یعنی بی‌توجهی به موج اعتراضی که این انتصاب در پی داشته است. دولت که در خلأ نمی‌تواند زندگی کند. پایه مشروعیت دولت مردم و مراجع‌اند و نیازهایش در قانون و در بستر مجلس تعریف شده است. بهتر است رئیس‌جمهور به نظرات دوستانش بیشتر توجه کند. برای نشان دادن حسن نیت، تنها یک راه وجود دارد و آن کناره‌گیری آقای مشایی یا برکناری توسط خود رئیس‌جمهور است.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس