مسأله این است که جامعه در سخنان رئیس هیأتهای نظارت و دبیر شورای نگهبان به دنبال اظهارات دیگری است. جامعه متوقع است که دغدغه اصلی برای شورای نگهبان مشارکت حداکثری مردم، ایجاد فضا و شرایط برای جلب رأیدهندگان، ایجاد امید و نشاط انتخاباتی، اجرای کامل قانون و فاصله گرفتن از دیدگاههای جناحی و سلیقهای در حوزههای نظارتی باشد.اما اینکه ایشان در این سخنرانی جز همین نظر هشدارآمیز درباره استانداران و اشارتی به ضرورت حفظ امید مردم آن هم در کنایه به سخنان رئیسجمهوری در یزد سخن دیگری به میان نیاوردهاند مطلوب نیست.
شورای نگهبان به عنوان ناظر مسئول یکی از ارکان اصلی مهمترین رویداد کشور یعنی انتخابات است. نظارت هم چیزی جز جلوگیری از تخلف و تضییع حقوق و رأی مردم نیست و اساسش هم دعوت مردم به مشارکت حداکثری و جلوگیری از نگرانی و یأس مردم از انتخابات است. آنچه میتواند امید مردم را تضمین و احیا کند و گسترش دهد این است که بدانند انتخابات و صندوق رأی قابل اطمینان است و مجریان و ناظرین از رأی مردم مانند ناموس انقلاب و کشور محافظت میکنند و قصد اعمال نظر و سلیقه خود و جناحشان را ندارند.
از همین حیث دغدغههایی که دبیر شورای نگهبان درباره بخش اجرایی انتخابات مطرح کردند، درباره ناظران نیز مصداق دارد. علیالقاعده ناظران باید از نظر شخصیت و سلامت و التزام به قانون انسانهایی متمایز باشند. همچنین در هنگامی که فراجناحی بودن ناظران میسور نیست دستکم باید آنها از همه اطراف سیاسی کشور انتخاب شوند.