استیو لوین در یادداشتی برای فارین پالیسی نوشت: کشوری که سالها به دلیل حضور مردی که همگان در سلامت روانی اش شک داشته و دارند انزوای بین المللی را تجربه کرده بود در نهایت در جریان توافقی با اروپایی ها به آغوش همین جامعه بازگشت.ما شاهد تاثیرات ژئوپالیتیکی هستیم که آن معامله سیاسی - اقتصادی بر تحولات امروز لیبی گذاشته است .
وی با بیان اینکه معمر قذافی برای بقای در قدرت جنگ داخلی را به راه انداخت است که اندک ضرورتی نداشته و ندارد،تصریح کرد وی برای نگاه داشتن این کرسی دست به دامان چاه های نفت خود شده است. در حقیقت همین مایع سیاه و دستاویز قرار دادن آن تنها طنابی است که برای آقای قذافی باقی مانده است. او بازار جهانی نفت را تکان داده و همزمان به قدرت طلبی خود هم ادامه می دهد.
این استاد دانشگاه آمریکایی اظهار داشت در دنیای سیاست زمانی که برای استفاده از منابع طبیعی کشوری دیگر سیاست خود را گرفتار استانداردهای دوگانه می کنید، هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت که در نهایت اعتبار خود را بر باد ندهید و یا زمانی که میان شما و طرف قرارداد اقتصادی تنش ایجاد می شود، اصل قرار داد دست نخورده باقی بماند.
او در ادامه می افزاید:در این میان برخی تحلیل گران جانب بریتانیا و ایالات متحده را در این معامله گرفته و می گویند: اگر غرب معمر قذافی را در این سالها در آغوش نکشیده بود بی شک سرهنگ با دیوانه بازی هایش شرایط را وخیم تر می کرد.16148
متن کامل ان یادداشت را اینجا بخوانید.