همزمان با آغاز دهه‌فجر، سریالی از بخش استان‌ها به شبکه یک آمد، سریالی تاریخی به نام «جلال» که سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۶ شمسی را به تصویر می‌کشید؛ مقطعی که قیام مردم آذربایجان شرقی در آن اتفاق افتاد. درامی اجتماعی از رخدادهای اجتماعی که در سال‌های منتهی به ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ آذربایجان شرقی که بازیگرانی همچون حمیرا ریاضی، عمار تفتی و برخی دیگر از بازیگران بومی آذربایجان شرقی در آن ایفای نقش کردند. ۲۵ بهمن آخرین قسمت سریال روی آنتن رفت و تهیه‌کننده آن به ساخت فصل دوم «جلال» اشاره کرد که احتمال دارد با همین گروه و یا با گروه دیگری ساخته شود. بازیگران و سازندگان این سریال پاسخگوی مردم شدند و بعد به سؤالات رسانه‌ای‌ها پاسخ دادند.
مهدی کریمی، تهیه‌کننده این سریال تلویزیونی اعتقاد دارد که تولید اینگونه سریال‌ها در مراکز استان‌ها به جذب گردشگران کمک می‌کند. او گفت: «اطلاعات مردم از وضعیت جغرافیایی کشور بسیار کم است. شاید آن سیاستی که در راس سازمان برای تولید در مراکز استان‌ها وجود دارد، این است که فضا و فرهنگ های مختلف برای مخاطب عیان شود. در این سال‌ها به دلیل محدودیت‌های مالی، خیلی از آثار به اسم استان اما در تهران تولید شده است.»
حسن نجفی، کارگردان سریال در خصوص بودجه و بازتاب سریال‌هایی که در مراکز استان‌ها تولید می‌شود، تصریح کرد: «امروزه دیگر اصطلاح شبکه ملی و استانی وجود ندارد، این سریال، پروژه ملی بود و ما هم حق نداشتیم که به عنوان کارگردان، بازیگر و... کم‌کاری کنیم. بسیاری از تولیدکنندگان با بودجه‌ای بی مرز و برنامه، کاری را شروع می‌کنند، بی‌پولی در پایان‌بندی سریال تأثیر گذاشت چرا که پایان‌بندی که من برای این سریال در نظر داشتم، این نبود.»
عمار تفتی بازیگر نقش «جلال» افزود: «معتقدم این سریال قد و قواره تولید استان‌ها را تغییر داد.»
نجفی در پاسخ به سؤالی مبنی بر برداشت سطحی «جلال» از مقوله انقلاب اسلامی، گفت: «به نظرمن انقلاب در «جلال» وجود داشت اما چون عادت کردیم در سینمای انقلابی و فیلم‌ها و سریال‌های انقلابی فریاد بکشیم و جیغ بزنیم، در نتیجه به شعار برسیم، ما اهل شعار نبودیم و انقلاب در سیر تحول «جلال» به‌وجود آمد و مخاطبین دیدند. انقلاب همان سیدجعفر مؤذنی است که مسیر زندگی «جلال» را تغییر می‌دهد. حضور مجلات و نهادهای کوچک در میدان انقلاب نکته دیگری بود که در «جلال» شاهدش بودیم. انقلاب را همین نهادهای کوچکِ تأثیرگذار به‌وجود آوردند. جالب است که همین «سیدجعفر» با آقای قاضی در تبریز ارتباط دارد و این جریان رهبریت نهضت را به منصه ظهور می‌رساند. ما با نشان دادن فعالیت‌های نهادهای کوچک و نوع شکل‌گیری‌شان، حرف‌ها و مفاهیم انقلابی‌مان را برای مخاطب به نمایش درآوردیم وگرنه شعار ندادیم و فریاد نزدیم.»
وی افزود: «بیشتر از این می‌گفتیم شاید تبدیل به سریال‌هایی می‌شدیم که مستندهای شاه از آنها بیرون می‌آید. چرا که بعضی از سریال‌ها یا فیلم‌های انقلابی که تاریخ انقلاب را روایت می‌کنند، به جریان سلطنت‌طلب خدمت می‌کنند، چون بد اجرا می‌شوند. به نظرمن در «جلال» انقلاب خیلی زیبا مطرح شد؛ روایت به اندازه و معتدلی اتفاق افتاد. باید انقلاب به خون، رگ و پوست و گوشت مخاطب برود نه به طرف رفتار شعاری برویم! مخاطب من همه خانواده‌های ایرانی بودند نه قشر خاصی و در تماس تلفنی با مردم هم خوشحال شدم که می‌گفتند همه طیف‌های سنی بیننده «جلال» بودند. ما باید تفاوت انقلاب خودمان را با انقلاب‌های دیگر بیان کنیم که انقلاب با همین نهادهای کوچک تبدیل به جریان بزرگی شد. ما نه تنها در فیلم بلکه در فضای ژورنالیستی عادت کرده‌ایم داد بزنیم اما می‌توان هوشمندانه‌تر، حرف‌های انقلابی زد.»
۵۷۵۷