«اگر کسی محبت مادری چشیده باشد آدم‌کش نمی‌شود. بمب اتم‌ساز نمی‌شود. نمی‌رود قطعنامه صادر کند تا به کشوری حمله کند. الان چون نقش واقعی زنان کمرنگ شده ما شاهد این مسائل هستیم.»
این جملات را رئیس جمهور در نخستین نشست خبری‌‌اش با اصحاب رسانه در سال جدید در واکنش به رفتار اوباما و اتحادیه اروپا گفت.
دیالوگ خواستگاری
عموی عروس: ببخشید جسارتاً بفرمایید که این جوان برومند که می‌خواهند آقا داماد شوند، چه کاره‌اند؟
دایی داماد: ایشون بمب اتم‌سازند. برادر کوچکشون هم آدمکشه . داداش بزرگش هم قطعنامه صادر کنه.
عموی عروس: شرمنده. ما به خونواده‌هایی که نقش زنان در آنها کمرنگ شده باشه دختر نمی‌دیم. ایشون از ناحیه مادر دچار مشکل هستن. از قدیم گفتن هرکی هرچی داره از پر قنداقش داره.
***
رئیس‌جمهور: «نوروز یک جشن انسانی است. احترام و محبت به دیگران است. آیا این ملی‌گرایی است. اگر این ملی‌گرایی است ما به این ملی‌گرایی افتخار می‌کنیم و خیلی افراطی هستیم. اما فکر نمی‌کنم این ملی‌گرایی باشد. ارزش‌گرایی است. پاکی‌گرایی است. فکر می‌کنم امروز باید تمام دنیا این جشن را برگزار کنند. این جشن رنگ انسانیت دارد.»
1- لطفاً 4 جشن را نام ببرید که انسانی نباشد و در آن به دیگران محبت نکنند و احترام نگذارند.
2- لطفاً 4 جشن نام ببرید که در آنها ناپاکی‌گرایی باشد؟
3- ببخشید، ارج نهادن به کهن‌ترین جشن ملی، ملی‌گرایی نیست؟
4- حالا که با مصداق، بحمد‌الله تعریف ناسیونالیسم برای رئیس‌جمهوری روشن شد و معلوم شد ایشان افراطی هم هستند، تقاضا می‌کنم چند کارگروه کارشناسی تشکیل شود تا برخی از «ایسم»های دیگر را با مصداق برای ایشان تعریف کنند. بد نیست موضعمان درباره موضوعاتی نظیر سوسیالیسم، اومانیسم، فاشیسم، پوپولیسم و... روشن شود تا ببینیم اساساً چه‌کاره‌ایم و با سایر کشورها چند چندیم.