امیرحسین علمالهدی در گفتوگو با خبرآنلاین درباره اکران در سال 1390 اظهار داشت: «اکران نوروزی امسال نسبت به سال گذشته روند رو به پیشرفتی داشته، اما برای تحلیل کلیت اکران سال 90 نیازمند زمان بیشتری هستیم.»
او در پاسخ به این پرسش که نقش مدیریت دولتی سینما را در دستیابی فیلمها به فروش قابل قبولی در نوروز گفت: «فروش خوب «اخراجیها 3» و «جدایی نادر از سیمین» مربوط به کارگردانان این آثار است و ربطی به سیستم مدیریتی ندارد. همانطور که «اخراجیها» و «اخراجیها 2» و «چهارشنبه سوری» و «درباره الی» هم خوب فروختند.»
علمالهدی اظهار داشت: «برای اظهار نظر درست در مورد کیفیت اکران فیلمها باید حداقل تا پایان شش ماه اول امسال صبر کرد و نتیجه برنامههای اکران آثار را مورد بررسی قرار داد.»
او با اشاره به اینکه امسال نسبت به سال گذشته که شاهد پایینترین میزان مخاطبان سینما بودیم، در ابتدای سال تعداد مخاطبان افزایش داشته، گفت: «امسال کیفیت فیلمهای اکران شده به گونهای بود که مخاطبان را به سالنهای سینما آورد. آنچه موجب کاهش مخاطبان سینما در سال گذشته شده بود، نوع آثار اکران شده بود. همه اینها نتیجه سیاستهای خود کارگردانان و تهیهکنندگان است. به طور کلی سیاستهای حوزه فرهنگ در کوتاه مدت جواب نمیدهد و نتیجه مدیریت مدیران کنونی را باید در سالهای آتی شاهد باشیم.»
او درباره بخشی از آئیننامه شورای صنفی نمایش که به مشاوره شورا در مورد زمان اکران فیلمها و قرار گرفتن آثار در کنار هم اشاره داشت، گفت: «شورای صنفی نمایش در چند سال گذشته گذشته همواره مسئولیت مراقبت از آئیننامه اکران را برعهده داشته است. احتمال هر نوع دخالت اعضای شورا در زمان اکران فیلمها موجب ورود بحث سلیقه به این حوزه میشود که خوشایند نیست. تجربه 30 سال اخیر نشان داده هر نوع دخالت در حوزه اکران موجب آشفتگی جریان نمایش میشود.»
او نقص موجود در آئیننامه شورای صنفی نمایش و اکران نوروزی را چنین بیان کرد: «واقعیت این است که سینماهای تهران توان اکران پنج فیلم سینمایی پرفروش را به صورت همزمان ندارد و این مسئلهای است که در اکران نوروزی به وضوح آن را مشاهده کردیم.»
علمالهدی اظهار داشت: «تعیین هر یک از سالنهای پردیسهای سینمایی به عنوان سالنی مستقل اقدامی بازدارنده در آئیننامه شورای صنفی نمایش است و موجب میشود پردیسها ماهیت خود را از دست بدهند. پردیسهای سینمایی باید این امکان را در اختیار مخاطب قرار دهند که اگر از اثری استقبال زیادی کرد، در صورت پر بودن سالن اصلی در سالنی دیگر به تماشای فیلم بنشینند و این خاصیت و ویژگی پردیسهای سینمایی است، اما عملاً آئیننامه این امکان را از پردیسها میگیرد.»
او گفت: «پردیسها باید بتوانند در صورت آزاد بودن برنامه سالنهایشان آثار پرمخاطب را در دو سالن به نمایش بگذارند و نبود چنین امکانی برای آنها ماهیت پردیس بودن را از آنها میگیرد.»
54143