کتاب اگر نقد شود، اعم از اینکه کتاب ارزش نقد داشته باشد یا نه، در واقع با پدیده کتابسازی و پخته خواری مقابله شده است، اگر کتابسازی ها و کتاب سازها مورد هجوم قرار بگیرند و آبرویشان برود، دیگر دست از اینکارشان برمی دارند.

به گزارش خبرآنلاین، اکبر ایرانی، مدیر عامل موسسه پژوهشی میراث مکتوب میهمان «کافه خبر» بود و به بررسی و نقد فضای نشر کشور پرداخت.

وی از ضعف موجود در حوزه اطلاع رسانی کتاب انتقاد و دلیل این امر را نبود مدیریت و برنامه در این بخش عنوان کرد و گفت: «اینها دردهایی است در عرصه کتاب وجود دارد که این امر در حوزه آثار فاخر و نسخ خطی هم مبتلابه است. نکته دیگر در حوزه متون کهن و نسخ خطی این است که بسیاری جز حافظ و سعدی و شاهنامه؛ تصور نمی کنند آثار دیگری در این حوزه وجود داشته باشد در حالیکه سایر نسخه های خطی هم کم از آثار دیگران نیست.»

ایرانی در این زمینه به ارایه توضیحاتی پرداخت و گفت: «باید گفت افراد دیگری نیز در تاریخ ایران بودند که چون سعدی و حافظ آثاری را خلق کردند و همین افراد بودند که نزدیک 20 هزار بیت الحاقی به اشعار شاهنامه اضافه کردند. این جریان خود داستان قابل پژوهشی است؛ اینکه افرادی علاقمند بودند اثری در دیوان حافظ و فردوسی و نظامی داشته باشند. کار موسسه میراث مکتوب هم شناسایی این افراد و آثار آنهاست.»

به گفته مدیر عامل مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب مشکل و ضعف این است که برخی ناشران و مؤسسات، آثاری ضعیف، غیر ضرور و بعضاً سطحی منتشر کنند. وی تاکید کرد: «ما خودمان مدعی نیستیم که کار درجه یک ارایه می دهیم، اما در تعالی و رفع نقایص حرکت کرده ایم. باید در این حوزه به طور جدی آسیب شناسی کرد تا گام به گام به صورت اصلاح عیوب پیش برویم. این نکته را نمی توان در حوزه کتاب و نشر نادیده گرفت که حوزه نقد کتاب در جامعه خیلی خیلی ضعیف و کم است چون اگر کتاب نقد شود دیگر آثار ضعیف ارایه نمی‌شود. فلسفه حد و قصاص چیست؟! اینکه پدیده جرم و جنایت مورد عتاب و خطاب قرار گیرد و تنبیه مجرم به گونه ای پاک کردن صورت مسأله است و با برخورد مصداقی با معلوم، نمی توان تمام علت را شناخت و معالجه کرد. کتاب هم اگر نقد شود، اعم از اینکه کتاب ارزش نقد داشته باشد یا نه، در واقع با پدیده کتابسازی و پخته خواری مقابله شده است.»

ایرانی تصریح کرد: «اگر کتابسازی ها و کتاب سازها مورد هجوم قرار بگیرند و آبرویشان برود، دیگر دست از اینکارشان برمی دارند. چون اگر به یوم تبلی السرائر و روز افتادن پرده ها در قیامت معتقد باشند، قطعاً حق الناس را دستبرد نمی زنند و مال و حق کسی را از آن خود اعلام نمی کنند. مقوله کتاب سازی انواع و اقسام دارد، البته اینکار تنها در حوزه کتاب نیست در بخش مقاله و پایان نامه هم این رخداد تلخ اتفاق می افتد. هر چه ما کوتاه بیاییم و در برابر این مسائل سکوت کنیم بیشتر به حوزه کتاب و کتاب فاخر ضربه زده‌ایم. البته باید دنبال علت پیدایش چنین پدیده ای رفت. اینکه چه می شود آدمهایی با اعتماد به نفس کاذب به خود حق می دهند و بی آنکه احساس گناه آزارشان دهد، مرتکب چنین کبایر و قبایح می شوند، در خور تأمل از نگاه روانشناسانه است.»

وی ادامه داد: «البته شک نیست که مسائل مادی و اقتصادی در شرایطی که اهل قلم قادر به تأمین زندگی از راه قلمزنی نیستند، بسا از سر اضطرار به کار سطحی روی آورد یا ممکن است اسباب روحی روانی داشته باشد و کسی عقده خود کم بینی دارد و برای جلب توجه و کسب اعتبار بدین مسیر کشیده می شود. به هر روی باید سراغ ریشه ها رفت و دلایل ظهور و بروز این دسته مفاسد فرهنگی را بررسی کرد. بی گفت و گو اگر از اهل قلم حمایت فکری و روحی و صنفی شود و از ناشران حق التألیف مناسب با میزان زحمت و فروش داشتن اثر بگیرند، مطمئن باشید این عامل در تولید و تجدید چاپ نقش تأثیرگذارتری خواهد داشت. این عوامل باعث می شود مؤلفان ما کمتر به سراغ طرح های زود بازده بروند و اصلاً به فکر کتابسازی نیفتند.»

متن کامل این گفتگو را اینجـــــا مطالعه فرمایید.

191/60

منبع: خبرآنلاین