زلزله شدید 9 ریشتری و سونامی عظیمی پس از آن که در 11 مارس 2011 / 20 اسفند 1390 سواحل شرقی ژاپن را درنوردید و منجر به بحران هسته‌ای نیروگاه دای-ایچی در فوکوشیمای ژاپن شد، بار دیگر توجه جهانیان را به خطرات نیروگاه‌های هسته‌ای جلب کرد و هم‌زمانی این حادثه با کنفرانس بیست‌وپنجمین سالگرد حادثه چرنوبیل در اوکراین موجب شد کمک‌هایی مالی برای پایان پاک‌سازی نیروگاه چرنوبیل اختصاص یابد؛ هرچند که مقدار این کمک‌ها برای انجام تمام پاک‌سازی‌های پیش‌بینی‌شده کافی نیست.
با گذشت یک ماه و نیم از حادثه نیروگاه فوکوشیما و علی‌رغم آن‌که سطح هشدار آلودگی هسته‌ای این نیروگاه معادل 7 در مقیاس بین‌المللی رویدادهای هسته‌ای و رادیولوژیک اعلام شد، اما میزان مواد رادیواکتیو آزادشده در نیروگاه فوکوشیما حدود 10درصد آلودگی نیروگاه چرنوبیل است و به همین دلیل، شاید هم‌سطح قرار دادن آلودگی نیروگاه فوکوشیما و چرنوبیل کار درستی نباشد.
بسیاری از آسیب‌های انسانی حادثه انفجار چرنوبیل در اثر عدم اطلاع‌رسانی شفاف و تعلل مسوولان دولتی در حفاظت مردم از مواد رادیواکتیو اتفاق افتاد، این درحالی است که در ژاپن، مسوولان دولتی توانسته‌اند با اطلاع‌رسانی به‌موقع و توزیع قرص‌های ید از جذب مواد رادیواکتیو در بدن کودکان پیش‌گیری کنند.
53