سلیمانی اندوخته ِ یک ملت است در برابر ایرانستیزی دژخیمان؛ سلیمانی میراثی است برای آینده ایران تا حس وطنخواهی و ظلمستیزی، همیشه نمادی زرین داشته باشد.
گرچه تاریخ ما از فرصتسوزی و از حسرتِ بر باد دادنِ سرمایهها لبریز است اما دیگر این بار نباید در دام شوم عادت افتاد و قهرمانها را در چرخه بیحاصل خودی و ناخودی کردن شهروندان، فرسود و تکه تکه کرد.محدود ساختن آن شهیدِ فراتر از مرز، به مرزهای خودساخته و موسمی، جنایتی در تراز جنایت بامداد بغداد است؛ چه خیانتی بالاتر و چه معصیتی ننگینتر و چه راهزنیای آشکارتر که به نام او، بر آرمان او شوریده شود و نذرش هدر داده شود، چه دژخیمیای بالاتر که یکپارچگی ایران، ذبح کوتاهاندیشی و تفرقهافکنی شود. هر چنگ که بر چهره ایرانِ یکپارچه کشیده شود، خنجری از خیانت بر پیکر شهید است و چه تفاوت میکند خنجر وطنی با موشک اجنبی؟
بگذاریم سرمایههای انسانی یک کشور به نام وطن باقی بمانند، برای همه و برای ایران. نگذاریم به سودای برکشیدنِ خود و تاختن بر رقیب، قاتلان سلیمانی در افکار عمومی تطهیر شوند، نگذاریم برای فروکاستن «تحریم»، معصیتی دیگر از مسببان تحریم، شسته شود. نگذاریم او که چهره داخلیاش، تمامرخی از رواداری بود و هست به دست بستهترین افکار مصادره شود. نگذاریم به نام سلیمانی، سلیمانی در انگارهها و منافع فروملی حصر شود. ما نیازمند تجربهایم، تجربه یافتن پناهگاههایی ایمن که درخطر بحرانها و چندپارهشدنها، به آن پناه ببریم. ما نیازمند همگراییهایی فراگیر هستیم که بتوان با یادآوری آن از شدت منازعات کاست و منافع ملی را دوباره بر صدر نشاند. بگذاریم تصویر تشییع شهید سلیمانی، از هر تصویر دیگری سبقت بگیرد و مانا شود. بگذاریم تصویر تشییع، عکس یادگاری یک ملت با قهرمانش باشد، عکس یادگاری ملت با خودش، روشنترین تصویر ما از «ما». قهرمانها میراث معنوی یک ملتاند، این بار بر میراث، آتش نیفکنیم.
23302