زاده شهر زیتون

مهدی خاکی‌فیروز: سلیمی در این حادثه حدود 300 نفر از اقوام نزدیک خود را از دست داد. کار او تا چند روز پس از این حادثه، آن بود که به همراه برادرش جان باختگان زلزله را از زیر آوار بیرون بیاورند و با چشمانی اشکبار دفن کنند.

سلیمی که لیسانس مدیریت دارد و معلم بازنشسته وزارت آموزش و پرورش است، تا مدتی پیش برای رسانه‌های گروهی چهره‌ای ناشناخته بود. اما چند هفته پیش ماجرایی جذاب، پای او را به رسانه‌ها باز کرد. دادگاه تجدیدنظر با انشای رأیی مبنی بر اختراع طرح اتاق امن زلزله توسط وی و نه علی‌اکبر محرابیان وزیر صنایع، فرزاد سلیمی را به یکی از چهره‌های خبرساز تبدیل کرد. این رأی دادگاه، برای او فرصتی را فراهم آورد تا روزنامه‌ها به سراغش بروند و از او در مورد اختراع طرح موسوم به اتاق امن سؤال کنند. اختراعی که فرزاد سلیمی مدعی آن است ولی علی‌اکبر محرابیان و موسی مظلوم آن را به نام خود ثبت کرده‌اند.
اما این فرصت برای او چندان به درازا نینجامید. چند روز پیش برخی مقام‌های قضایی از احضار فرد خاطی و برخورد قضایی با وی خبر دادند.

سلیمی در مصاحبه‌های قبلی خود همواره تأکید می‌کرد که سخنان او جنبه سیاسی ندارد ولی به نظر می‌رسد در ایران و به ویژه این روزها، همه چیز رنگ و بوی سیاست به خود گرفته است.

فرزاد سلیمی 4 سال سکوت کرد. سال 1384 بود که او فارغ از هیاهوی رسانه‌ای،‌ با ارائه شکوائیه‌ به دادگاه حقوقی، علی‌اکبر محرابیان و چند نفر دیگر را به ثبت اختراعش به نام خود متهم کرد. سلیمی حتی وقتی حکم دادگاه بدوی به نفع خود را دریافت کرد، سکوت خود را نشکست. او در نهایت، زمانی به تقاضای مصاحبه روزنامه‌ها پاسخ داد که حکم دادگاه تجدیدنظر نیز به نفعش صادر شده بود. اما اکنون بار دیگر ورق برگشت و به گفته محمود سالارکیا معاون دادستان تهران، «مرجع عالی قضایی حکم صادره قبلی را ابطال کرد.» هرچند سلیمی هنوز از فرصت پیگیری قضایی برخوردار است ولی کسی نمی‌داند او چه خواهد کرد. به ویژه آن‌که ترجیح می‌دهد از گفت‌وگو با روزنامه‌ها اجتناب کند.