زمانی که دریافتی یک معلم با کارشناسی ارشد و بیش از 30 سال سابقه حدود 6 میلیون تومان است و دولتها، هرساله، شعارحمایت از معلمان سرمی دهند ولی در هنگام عمل فقط به وعده منتهی می شود انتظاری نیست که در زمینهٔ جبران زحمات معلمان به مناسبت ایام هفتهٔ معلم اتفاق خاصی بیفتد، اما از از نظر معنوی چند روزی قرار است بیانیه و سخنرانی و زنده بادگفتن و برنامه های رادیویی و تلویزیونی بر پا شود و پس از آن همهٔ این بساط برچیده شده و معلمین بمانند و اقساط عقب افتاده و سفرهٔ کم محتوا و اجاره خانه و ... .
عده ای هم توصیه می کنند که مقام معلم اجل از ان است که دربارهٔ نان حرف بزند.، برود و فرزندان جامعه را انقلابی تربیت کند و... . اما قدردانی ویژه از معلمان عزیز در دو سال اخیر به خاطر زحمات مضاعفشان درتدریس مجازی است.
تهیهٔ محتوا و کار با اینترنت پر هزینه و کم ثبات و کُند،تأمین و ساخت کلیپ، خرید وایت برد و لوازمی از این قبیل هر کدام بار جدیدی بر شانهٔ معلمان نهاده است.
تلفن آنها بیشتر در اختیار دانش آموزان و خانواده هایشان قرارگرفته و وقت و بی وقت باید پاسخگوی سوالات و چانه زنی های درخواست نمره و مواردی این چنینی باشند.
در آخر نیز برگزاری امتحان مجازی چنان دقت خاصی می طلبد که باید مراقب بود فرزندان این آب وخاک تقلب نکنند و از والدین و فرزندان بزرگتر و دوستان کمک نگیرند که خود زحمتی اضافه است.
به هر حال ایام سختی بر فرهنگیان می گذرد و جا دارد به این قشر عزیز دستمریزاد مضاعفی گفته شود.
از دور دست معلمان خود و فرزندانم را می بوسم. خداقوت ! خسته نباشید عزیزان!