«مارک لینچ»، استاد علوم سیاسی و مدیر بخش مطالعات خاورمیانه در دانشگاه جورج واشنگتن، در مطلب کوتاهی در وب سایت «فارن پالسی» به تحولات اخیر خاورمیانه پرداخت.

به گزارش خبرآنلاین، به نقل از وب‌سایت «فارن پالسی» ذیل عنوان «تحولِ کلان؛ سیاست آمریکا در قبال ایران در جهان در حال تغییر» می‌خوانیم:


«مرکز امنیتِ آمریکای جدید The Center for a New American Security» در حال انتشار گزارش تازۀ من است: «تغییرِ کلان: سیاست ایالات متحده نسبت به ایران در خاورمیانه‌ای متحول شده». آماده بوده‌ام تا این گزارش را چند ماه پیش در ژانویه منتشر کنم، این گزارش متوجه این موضوع است که چگونه بهتر به مذاکرات با ایران دربارۀ برنامۀ هسته‌ایش و موضوعات سیاسی منطقه‌ای دست یابیم و از جنگی مخرّب و غیرضروری جلوگیری کنیم. 



اما حس کردم که تغییرات کلان در جهان عرب اساساً وضعیتی را که ایران و ایالات متحده با آن مواجه است، دگرگون ساخت. تغییرات اخیر فرصت‌ها و چالش‌هایی برای هر دو به بار آورد. هم‌پیمانان اصلی آمریکا که در حال تلاش‌ برای مهار ایران و اِعمال فشار بر این کشور بودند، یا از قدرت ساقط شدند یا با تهدیدات جدی داخلی مواجه گشتند، جنگ لیبی نیز، منطق مذاکرات هسته‌ای را بیش از پیش تضعیف کرد، وحشت [رژیم] اسراییل و عربستان نیز رو به فزونی است و خطر یک جنگ فاجعه‌بار و ناخواسته افزایش یافته است.  

تغییر کلان در جهان عرب بیان‌گر این است که استراتژی دولت اوباما نسبت به ایران برای افزایش فشار بر تهران بیش از انتظار بوده، اما بنیان‌های این استراتژیِ مهار و کنترل به سرعت در حال فروریختن است. در همین زمان، ایران هم برای بهره‌برداری از تلاش‌های بعضی از رقبای اصلی عرب با مشکلاتی مواجه بوده، تا حدی یک علت ظهور رقبای جذاب‌تر برای رهبری «مقاومت» در جهان عرب بوده است؛ کشورهایی مانند ترکیه و مصر. 

ضدّ انقلابیونِ تحت رهبری عربستان، به‌ویژه در بحرین، از وقوع قطب‌بندی تازه‌ای در منطقه خبر می‌دهند، به شیوه‌ای که در آن دسترسی ایران به سراسر منطقه احیا شده و تلاش آمریکا برای دستیابی به مردم در کشورهای عربی تضعیف می‌‌گردد.  

تغییر عظیم در جهان عرب طیفی از توصیه‌های سیاسی را عرضه می‌کند که به هدایت دولت اوباما به سوی بازنگری مؤثر در خطّ‌مشی آمریکا در خصوص ایران کمک می‌کند: الف) تلاش برای جلوگیری از قطب‌بندی مجدد و تورم تهدید ایران، ب) استدلال مؤثرتر برای جهان عرب و اذهان بازیگران مستقل، جدید و در حال ظهور در کشورهایی مانند مصر و ترکیه، و ج) روش متفاوتی برای مذاکرات هسته‌ای.  

lynch.foreignpolicy.com
/27216

منبع: فارین پالیسی