ایشان شخصیتی جامع الاطراف بود و در تاریخ، قرآن و ابعاد مختلف فرهنگ اسلامی بسیار کوشیده بود و کار کرده بود. مرحوم حکیمی واقعا شخصیتی ممتاز بود چنان که از کتاب‌های ایشان پیداست.
ایشان اصلا شخصیت بسته‌ای نبود و با کمال خشوع و خوشرویی به بحث می‌پرداخت و مانند دریایی از معارف بود. یکی از کارهای بسیار مهم ایشان در این دوره فتنه آخرالزمان، معرفی اسلام ناب و معرفی ائمه اطهار بود که مهمترین کتاب ایشان همان کتاب «الحیاه» است که همیشه جلدهای جدید آن را برای بنده می‌فرستادند. واقعا ایشان با اینکه در انزوا و گوشه‌گیری بودند اما پیوسته مشغول مطالعه و نوشتن بودند. کتاب الحیاه بهترین سند اثبات حضور فعال ایشان است. ایشان چندین جلد کتاب دیگر نوشتند و در آنها ابعاد مختلف فرهنگ اسلامی را معرفی کردند.
یکی از ویژگی‌های ایشان مهارت در ادبیات فارسی و عربی بود که بسیار مثال‌زدنی بود. آقای حکیمی واقعا به همان اندازه که در زبان فارسی نثرنویس توانایی بودند و خیلی روشن می‌نوشتند در ادبیات عرب چه قدیم و چه جدید بسیار توانا بودند. این نبود مگر به این خاطر که مطالعات وسیع داشتند و علما را به خوبی می‌شناختند. وقتی خدمت ایشان بودیم خیلی استفاده می‌کردیم. حضور در محضر ایشان از خواندن کتاب‌هایشان بهتر بود.
تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۰
درگذشت استاد محمدرضا حکیمی یک ضایعه بزرگ برای جهان اسلام بود. چون ایشان شخصی بود که تمام عمر خودش را وقف اسلام ناب محمدی کرد.
منبع: خبرآنلاین